an, 68 ára gamla Anne-Elisabeth Hagen, gav sítt seinasta lívstekin. Hetta var ein telefonsamrøða, hon hevði við ein í familjuni klokkan 09.14 mikumorgunin hin 31. oktober í fjør. Hvat tað var, sum hendi
Ársins almenni leiðari fær ymisk endurmenningarátøk og vard arbeiðspláss at spretta og blóma, har hon hegnisliga leiðir. Í endurnýtsluhandlunum hitta vit fyrikomandi starvsfólk, sum eru áleiðis, ella komin
miðlunum, vil eg loyva mær at varpa ljós á málið, ið kom fram í vikuni. Talan er um at dagføra lógina, so hon javnsetur fólk við atliti til at flyta bústað, soleiðis at tað ikki er ein spurningur um persóns- ella
tveitt hana burtur. -Rókur bað meg goyma tonnina, so eg havi hana í einum lítlum ílatið av mjólk so hon ikki todnar, greiðir Rógvi Dal Christiansen frá. Í morgin fyrrapartin fer føroyski strikuleikarin so
Landskassaskuld er ikki tað sama sum skuldin hjá øllum tí almenna. Tann skuldin er nógv hægri, tí hon umfatar eisini kommunur, almenn partafeløg, tunnilsfeløg, SEV o.a. Landskassaskuldin er sett saman
fyrsta sinni. Í 1884 kom týðingin av “Føroyingasøgu” á prent, sum tá kom við teirri rættskriving, hon hevur havt í útgávum síðani. Høvuðsverk hansara var “Færøsk Anthologi I og II”, sum kom út í heftum
heimligir og útlendskir oljusjeikar, í almenna rúminum royta okkara hønu, sum verpur gullegg, meðan hon enn er livandi. Ringur fuglur drítur í egið reiður, verður vanliga sagt um svikalig fólk, sum ikki
men eisini onnur, sum eru beinleiðis tilflytarar. Kommunan hevur ongantíð verið so fólkarík, sum hon er í dag. Tað er stutt síðan, at tey kundu heiðra borgara nummar 1800, og beint nú er fólkatalið 1810
til málið og Jacob Vestergard vísir eisini á, at oljunytslan í Føroyum hevur aldrin verið størri enn hon er nú. – Men tað verða kortini ikki føroyingar, sum bjarga heiminum, hvørki so ella so, tí tað, vit
eitt heilt ár, sum eru góðar, og sum tú hevur fyri teg sjálvan. Men, eg kann gott deila hesa einu. Hon er, at eg eri úttikin til at verða á servicu-liðnum hjá Team Rynkeby, sum skal koyra til París komandi
