í djúpvatnstrolaran, Steintór. Tað var so heppið, at hann lá við bryggju í Hvalba. Løgreglan sigur, at bjargingarliðið í Hvalba og á Tvøroyri, vórðu boðsend og fyri eini løtu síðani komu boðini um, at eldurin

Tvøroyri og Trongisvágur evakuera. Og fólk vórðu biðin at fara á miðnámsskúlan í Hovi ella í skúlan í Hvalba. Tað var stutt eftir klokkan 10.00, at sløkkiliðið har suðuri fór á staðið og royndi at basa eldin

Seinnapartin í dag fingu hvalbingar vitjan av einum serligum rovfugli, nevniliga einari "reyðgleðu". Ein reyðgleða, sum á donskum kallast "rød glente", er ein sjáldsamur rovfuglur um okkara leiðir, su

Italia og Umanaq, knústur feittsteinur frá Nuuk leiðini og knúst jaspis. Eisini brúkar hann kol úr Hvalba, jákupsskeljar av Oyri og sand úr Søltuvík. Myndevnið er føroyska landslagið - hagin, ofta ein fuglur

Oscar Umahro Cadogan, ið er umrøddur í Bókaummælinum er ein slíkur. 39 ára gamla Elin Dimon Næs úr Hvalba er ein onnur. Elin er útbúgvin kostráðgevi á Hover Sundhedshøjskole í Danmark og hevur millum annað

Elin er úr Sørvági, dóttir Mariu, ættað úr Hvalba, og Poul Andreas Mortensen. Sum genta hevði hon tær skyldur, sum bygdagentur høvdu tá at hjálpa til í húsinum. Pápin var fiskimaður og var nógv burtur

Boðsendingin varð annars við glaðing. Serliga var hetta, tá ið boðað varð frá grind. Var grind í Hvalba varð farið niðan í Skorar at glaða. Var grindin í Trongisvági glaðaðu teir í Gøtugarðar. Men var [...] draga teir bátin allan vegin til Fámjins, einar 3 fjórðingar! Tað sama var, tá grind var í Vági ella Hvalba. Teirra partur kom til Øravíkar, har tað varð býtt. So hvør maður undir leypin. 150 pund varð ikki

Aldargamla kolavinnan í Hvalba er kanska á veg í søguna. Tá ið kolavinnan var í hæddini, var tað eitt stórt arbeiðspláss, men so hvørt bæði skip húsarhald og vinnubygningar, løgdu um til oljufýr, er kolavinnan

sum eru saman um at byggja heimið, tí tær tríggjar kommunurnar í norðaru helvt í oynni, Tvøroyri, Hvalba og Fámjin eru framvegis ikki sinnaðar at vera við. Men enn er ikki ov seint hjá teimum at skifta

sum var árgang 1962. Tann bilurin bleiv seinni seldur til Suðuroyar, tað var Jákup Elias Olsen í Hvalba, sum keypti hann. Bilurin er stórur í allar mátar, langur og breiður og hev-ur stóran V8-motor við