eitt slíkt arbeiði. Okkara val í hesum førinum er heldur enn at ganga undan í eini nýggjari rundu, at fylgja við teimum loyvum, sum verða latin, og vit fara sjálvandi at tosa við okkara nýggju grannar og [...] aðrir gera, og slíkt kann eisini vera við til at broyta okkara hugsanir. Vit hava eina sera negativa meting av búskaparliga potentialinum í okkara loyvi. Vit kunnu finna smærri prospekt, men loyva okkum [...] halda okkum til tað okkara lyfti og forpliktilsi. Vit eru altíð opnir fyri at lurta eftir nýggjum hugskotum og tí eru vit komnir til hesa ráðstevnuna. Tí tosa við eisini við okkara samstarvspartnarar um

tilrættarleggingini av okkara móðurmálslærugrein. Mítt uppskot er, at eitt móðurmálsráð verður sett á stovn, sum hevur til endamáls at skipa lærugreinina. Okkara kæra ð og okkara kæra rættskriving eru aftur [...] námsfrøðiligar vegleiðingar fyri okkum, og eingin annar fer nakrantíð at útbúgva lærarar at undirvísa í okkara móð-urmáli. Um vit skulu vænta betri frálæru í móðurmálinum, er avgerandi neyðugt, at sjøtul verður [...] fast við tað, sum er. Eftir mínum tykki nerta hesi sjónarmið neyvan við kjarnuna í trupulleikanum, okkara móðurmálslærugrein hevur. Kjarnan er nevniliga vantandi samanhangur millum ymisku stigini í útbú

ongan-tíð hevur verið í kríggi. Hann spyr: ?Hvussu leingi skulu vit gjalda fyri syndirnar hjá okkara forfedrum, okkara abbum.? Tá eg gekk á Danmarks Journalisthøj-skole fyri 20 árum síðan minnist eg, at ein [...] Før-oya fær meg at kenna meg lítlan, tí eg veit hvørki út ella inn. Føroyingar eru ørkymlaðir og okkara støða kann lættliga flytast inn í eitt vanligt hjúnalag, har alt ikki gongur eftir vild. Sigur annar [...] slett ikki um hvat før-oyingar sjálvir vilja. Tað snýr seg um hvat hendir, um vit loysa og hvussu okkara fram-tíð verður við ella uttan loysing. Brennandi spurningurin um føroyingar vilja loysa verður slett

hava vit gjørt fyri at framtíðartryggja okkara stovn, so vit eru betri før fyri at arbeiða sálarliga heilsufremjandi. Vit hava valt at inklusjónstillagað alt okkara stovnstilboð. Hetta verður útint við góðum [...] vísir okkum, at okkurt grundleggjandi er ravruskandi galið við mátanum vit hava valt at innrætta okkara samfelag. Vit meta at endamálið við øllum hesum ræðusøgunum er at fáa politikkarnar at vakna og koma [...] vita væl at trupulleikarnir tykjast minni í dagstovnaaldri enn tá barnið verður tannáringur. Men okkara royndir hava víst okkum, at tað er ein greiður samanhangur ímillum tað barnið sum stríðist í dagstovninum

framleiða eina vøru við hágóðsku má og skal vera okkara aðalsetningur, tí tað er har vit kunnu kappast og teljast millum tey bestu. Og her hava okkara vinnulívsfólk innan alivinnuna veruliga gingið á odda [...] Føroyar eru vælsignaðar frá náttúrinnar hond við góðum firðum og sundum, og okkara havøkið telist millum heimsins reinastu havøkjum. Hetta hevur givið okkum fyrimunir framum nógv onnur av heimsins londum [...] kilo, liggur hann í dag yvir 70 kr kilo, altso ein øking á 40 kr. kilo. Hetta er besta dømi um, at okkara alivinna er kappingarfør, og hevur skapt sær eitt gott brand úti í heimi. Krøvini gerast alsamt hægri

bant fólkið saman; og hetta hevur haft sín stóra týdning fyri mál okkara, fyri kvæðini, dansin, søgurnar, okkara heimligu siðir, alt okkara føroyska fólkalív. Men uppi yvir øllum hesum stendur kirkjan. Ó [...] heilaga. Hesir báðir høvuðstættirnir eru í Ólavsøku okkara: hon er ein tjóðskapligur samkomudagur og ein kirkjuligur hátíðardagur. Nógv er í landi og fólki okkara, sum skilir sundur. Fólkið býr spjatt í oyggjum [...] fólki okkara, hon hevur staðið sum eitt merki um, at vit hoyra øll saman og eiga at vera eitt sameint fólk. Tann týdningur kann illa metast, sum Ólavsøkan á henda hátt hevur haft fyri fólk okkara gjøgnum

lívið. Vit eru innast inni børn av hesum stað. Bygdin livir innan í okkum, hon dukar í okkara æðrum. Mong okkara eiga tað í felag, at vit eru uppvaksin í hesi bygd, sum hetta vikuskiftið heldur stevnu [...] bakki fyri ÍF ella hvør hevur yrkt tjóðsangin. Umheimurin er ein eins stórur partur av okkara gerandisdegi sum okkara egna heimliga umhvørvi. Og har liggur avbjóðingin fyri okkum sum fólk. Vit hvørki kunnu [...] Vit eru øll smáir livandi løkir, ið renna frá somu keldu. Vit hava eitt felags upphav, men leiðir okkara bendust í ymsar ættir. Men øll leita aftur á slóðina av og á, til kelduna. Eg hugsi, tað er natúrligt

men meiri um hvussu vit, ið umboða Fólkaflokkin á tingi, kunnu umboða okkara politikk á bestan hátt. Tað er og fer altíð at vera okkara aðalmál. Landinum og fólkinum at frama. Tá eg skal taka samanum seinasta [...] meðan atgerðarloysi valdar, og avgerðir ikki verða tiknar, so vilja vit koma við okkara boðum og birta vón fyri okkara tjóð. Heldur enn tøkugjaldsstigan, ið samgongan setti í verk, mæla vit til ein leist [...] Tað er ikki sunt fyri okkara búskap, at ein so stórur partur av arbeiðsfjøldini skal gjalda umleið 55% í skatti og gjøldum. Eisini mugu vit framhaldandi vísa virðing fyri okkara fiskimonnum og útisiglarum

bólki við Liktenstein, Cypros og Skotlandi. Seinast varð undankappingin hildin í Føroyum, og tá rukku okkara akkurát ikki til endaspælið, og so er spurningurin, um hetta fer at hepnast betur hesaferð. Endaspælið

Taklingarnar kunnu verða harðar, og tað verður ikki latið nakað nakrastaðni. Men hendan myndin hjá okkara myndamanni gevur eitt dømi um, at hondbólturin eisini kann verða fittur. Hesir báðir halda hond mitt