orkusparandi aliljós. Sølu-og marknaðarleiðarin vísir á, at tað hevur stóran týdning fyri alarar at spara orku. - Ofta eru ljósini drivin við generatori, sum brúka olju, og í aðrar mátar er talan um keyptan streym

, sigur Regin. - Um tú skalt greiða frá onkrum, mást tú útdýpa allar smálutir. Hetta krevur nógva orku og nógv orð. Ein føroyingur sigur bara tað heilt neyðuga, og um eg snakki sum føroyingur her niðri

var strævin. Tað var nógv, sum vit skuldu betra og byggja upp av nýggjum, og tað kravdi nógva tíð og orku. Tað truplasta var tann nógva ferðingin, og tá var tað sera strævið hjá konuni, tí eg var so nógv

óhugnaligt og møtimikið. Eg visti ikki, hvat tað var. Í fyrstuni var tað bara ein kensla, og eg misti alla orku. Bara tað at taka støðu til, hvat vit skuldu hava til døgurða, var sum at hyggja beint út av eini

annað norðurlendskt mál. Í flestu førum er tað høvundurin sjálvur, sum av sínum eintingum leggur stóra orku í at fáa sína bók týdda – eitt arbeiði, sum kann vera sera tungt, um tú ikki hevur eitt apparat aftanfyri

skulu bíða eftir øllum, og uttan at skipa seg við tilvildarligum leikum, eitt nú har kommunur leggja orku í ætlanir, sum landsstýrismaður síðani fær í bunka, fyri at velja nakrar verkætlanir burturúr og kasta

ur. - Steso er mítt hjartabarn beint nú, og tað er hesa verkætlanina, eg leggi alla mína kreativu orku í í løtuni, greiðir Hergeir frá. Hvar byrjaði tað, og hvørjum arbeiðir tú saman við? - Tað byrjaði

málsliga menning samstundis, ikki minst tí so mong halda tað vera óneyðugt arbeiði og burturspilta orku. Men veruleikin er tann øvuti. Tað arbeiði fer at bera tað føroyska inn í framtíðina. og tað ger sjálvandi

sokallaðir skeivir næmingar í einum vanligum fólkaskúlaklasssa merkja, at lærarin brúkar alla sína orku til teir, og tí gongur núverandi støðan út yvir øll. Tey veiku, tey sterku og lærararnar sjálvar,

fjør vandi eg lið hvønn dag í vikuni, eg gleði meg til at kunna sleppa at brúka alt fokus, og alla orku uppá eitt lið. Tí tað er ein avgjørdur fyrimunur. - Endar ein avgjørd Annika Hansen, eina góða fj