Fáur hevur ímyndað Havnar Bóltfelag so sterkt og leingi, sum Jógvan á Lað. Hann byrjaði har sum hálvvaksin og var har til sín deyð nú 90 ára gamal. Hann var einasti heiðurslimur, sum nakrantíð er kosi

Jóansøku morgun andaðist elskaði pápabeiggi mín, Ásmundur Bærendsen, bert 40 ára gamal! Tað kom sum ein stórur skelkur fyri okkum øll, at tú skuldi vera tikin burtur frá okkum so brádliga! Tú var ein

Tá eg seti meg niður at skriva nakrar reglur, renna minnini fram fyri meg. Tú tók ímóti frelsuni ár 2002, og hesi fáu árini, eru tey ríkastu eg havi verið saman við tær. At tú komst at uppliva so nógv

Omma, tú vart altíð hugnalig at koma inn til. Eg minnist væl, tá vit komu inn úr Svínoy at ferðast. Vit komu inn og fóru beinanvegin at kanna húsini, um tey vóru líka, sum tey vóru síðst, tá ið vit vó

Góða fitta omma. Eg skilji als ikki, at tú ikki ert her hjá mær meira. Eg hevði vónað, at hesin dagur aldrin fór at koma, har tú ikki ert ímillum okkum longur. Men soleiðis er lívið nú einaferð. Tú fe

Tað var tíðliga Leygarmorgunin 19.novembur 2016, at systir mín ringdi til mín, við teimum syrgiligu boðum, um at tú vart farin. Hóast at tú vart sjúk, var tað ikki í mínum tonkum, at tú so brádliga sk

Ja mamma, so fekst tú endiliga frið. Aldrin hoyrdi eg teg klaga yvir, at tað var tú sum skuldi gjøgnumganga so nógv. Var tú spurd Mamma, er tað ikki keðiligt, at vera so sjúk? Var svarið altíð tað sam

Kæri bróðir. Tú bar stillisliga vitanina um tína heilsustøðu seinasta tíðina. Tú vildi ikki órógva nakran. Soleiðis var tú. Tú ynskti onki hóvastasták av tær. Tú var nakað serligt. Tú var vitandi, vis

Tungir eru dagarnir síðani tú fór frá okkum. Saknurin er stórur. Men eg veit, at vit síggjast aftur ein dag. Vit bæði hava havt nógvar góðar løtur saman. Tú vart stóri-beiggi mín, og hevði meg altíð v

Eg minnist væl aftur á okkara síðsta kaffimunn saman á Hvíldarheiminum Naina í næst síðstu viku, áðrenn leiðin hjá tær gekk til Danmarkar, har tú skuldi taka enn ein strævnan kamp. Tú var jaligur hett