leiðslu bankans. Løntakarin, ið megnaði at kroysta pengapungin so mikið, at hann kundi seta seg fyri 200 túsund krónum, slapp ikki at seta seg fyri meira enn 10 túsund krónum í partapeningi. Sama var galdandi

ymiska, sigur hann. Men leggur aftrat, at klædningsjakkin hann er í, eigur hann sjálvur. Eini 100-200 tíðindafólk kappast um at tosa og taka myndir av teimum luttakandi. Køin til Christer Sjøgren er sjálvandi

lønarútreiðslurnar minkaðar við einari helvt í mun til árið í fjør. Úrslitið er tó eitt hall upp á 200 tkr., men hetta høvdu vit roknað við, og væntandi fer raksturin at hvíla í sær sjálvum um eini tvey

gera um seg í føroysku fiskivinnuni. Fríggjadagin varð smápartafelagið ?Sjótorgið? stovnað við umleið 200.000 í partapengum. Men tað verða framvegis partapengar teknaðir. Høvuðspartaeigararnir í nýggja felagnum

fjørutunum. Treytin fyri at ein kundi sleppa at rógva við bátinum var, at tú kundi svimja ikki minni enn 200 metrar, hetta um óhapp skuldi borist á. Vanliga var ikki farið langt út um Høvdan, tó einaferð havi

Blákross í Havn fekk eina sera góða byrjan. Mikudagurin var fyrsti dagurin, opið var, og tá vóru heili 200 fólk inni á gólvinum. Og tað er fyristøðumaðurin, Símun Joensen væl nøgdur við. Og longu í gjáramorgunin

greitt. Norski fiskivinnumálaráðharrin noyðist at skerja norsku toskaveiðuna við 100.000 tonsum niður í 200.000 tons í 1999, um hann lurtar eftir ICES. Men tað gera politikararnir ikki altíð. Hvørja avleiðing

Andreas Petersen var landsstýrismaður í almenna- og heilsumálum vístu hagtølini, at tørvurin var millum 200 og 300 pláss. Somu tøl verða nýtt í dag, sjálvt um tað nú eru fleiri ár síðani, at Andreas fór úr

kropsligum og/ella hóttan um harðskap. Tá ið tað frættist, at fráfarna landsstýrið hevði játtað kr. 200.000 (fíggjarlógin 1989) til slík endamál, kom gongd á. Ein áhugabólkur vendi sær til landsstýrið og

1998. Tað vanliga ritið telur sum vant o.u. 140 bls., meðan greinirnar frá seminarinum fevna um aðrar 200 síður. Hetta seminar bar heitið: Environmental Changes in North Atlantic Islands, og P. H. Enckell