Seinnapartin í gjár boðaði roykávaringin í barnagarðinum á Norðasta Horni frá eldi, og av tí sama vórðu øll børnini flutt úr barnagarðinum og út um. Løgreglan sigur, at tað var rættiliga nógvur roykur

Fyri einum lítlum hálvum tíma varð boðað frá, at tað var eldur í á Brennistøðini á Hjalla. Tað var rættiliga nógvur roykur, so sløkkiliðið varð boðsent. Á løgreglustøðini siga tey, at tað er onkur, sum [...] tað skal IKKI latast inn saman við tí vanliga burturkastinum, tí tað er alt annað enn vandaleyst at eldur kemur í fýrverk. Tvørtur ímóti skal tað latast inn fyri seg, so at tey fáa burturbeint tað soleiðis

Um hálvgum trý tíðina í gjár fekk løgreglan fráboðan um, at nógvur roykur kom úr einum húsi í Runavík. Boð vórðu alt eftir eitt send eftir sløkkiliðnum á Skálafjørðinum. Tað gekk ikki leingi áðrenn sl

Í morgunferðsluni steðgaði ferðslan upp í Kollafirði eina løtu, tí ein øgiligur roykur var við tunnilsmunnan. Øll tilbúgvingin fór avstað, men tað vísti seg, at tað ikki var heilt so álvarsamt kortini

Talan var um, at onkur var farin at matgera, men at tað var farið at rúka so illa, at tey hildu, at eldur var í. Tað var tað ikki, so tað var tamarhald á støðuni, sigur løgreglan, og alarmurin varð avblástur

Um átta tíðina í gjárkvøldið ringdu fólk til løgregluna, tí tey høvdu illgruna um, at eldur var í í timburhandlinum í Sandavági. Sløkkiliðið fekk boðini, men løgreglan sigur, at talan var um falskan alarm [...] einum brenniovni og av tí, at tað var so lítil vindr, sást roykurin so mikið væl, at fólk hildi, at eldur var í.

í býnum, sum tað plagar at vera. Fríggjakvøldið var eisini boðað frá, at eldur var í einum húsum í Havn. tað vísti seg at eldur var komin í viftuna á baðiverilsinum men húsfólkið fingu sløkt eldin sjálvi

Rás2 í tíðindasendingini klokkan 15 boðaði frá, at eldur var í bygninginum hjá Eik Yviri við Strond. Eini boð komu í Miðlahúsið ein minutt í trý, at eldur var í bygninginum hjá Eik Banka Yviri við Strond

tað var ikki so álvarsligt, sum tað sá út til. Løgreglan sigur at har var roykur inni, men eingin eldur. Talan var um fólk, sum høvdu sett eina grýtu út á, men høvdu gloymt hana og tað var hetta, sum elvdi

nógvur roykur var í húsunum. Hann boðsendi tí sløkkiliðnum, sum kom á staðið um hálvgum ellivu tíðina. Eldur var ikki í húsunum, men ein grýta, sum onkur hevði gloymt, var atvoldin til tann nógva roykin. Tá