mikið. Men hóast tað, so fór eg við í hesa seinastu ekspeditiónina. Tá tú spyrt meg nú, so sigi eg, nei, ongantíð í lívinum. Men sum eg kenni meg sjálvan, so skal eg ikki avvísa, at eg møguliga kundi funnið
ongin ivi um, at viljin til at vinna er tilstaðar, tí eitt tap koyrir tær ikki niður við nakkanum. ? Nei! Tá verða vit bara enn meira uppsettar, siga tær við ein munn. Men teimum dámar ikki so væl at tosa
lívið, sum var í summar, tá fuglur og fiskur, kópur og hvalur hvørt um annað vóru regluliga at síggja. Nei, nú eru tað alduryggirnir, sum koma sendandi inn við bakkanum. Bumsa í móti brimgarðinum og fara sendandi
okkum fáa frið at framleiða og marknaðarføra sum vit altíð hava gjørt. Og so gera politikararnir tað. (NEI - eg tosi ikki um teir føroysku! Hví skuldu teir viðgjørt nakað so ótunnilsligt sum andlitskrem? Eg
er nakað av rópan og sjóði í. Tróndur var ikki tann, sum setti seg sjálvan á fremsta bonk at rópa, nei, hann var sera friðarligur. Onkuntíð kundi tað koma fyri, at okkurt var gloymt, men tá hevði Tróndur
Tað er ikki rætt nú kommunan útbyggir stovn-ar og umsiting, at foreldragjaldið hækkar samsvarandi. Nei tað er so avgjørt ikki rætt, men hetta er heldur ikki veruleikin. Ein útbygging av ansingarskipanini
teir ganga við tøðsekkinum og breiða. Ikki sum í gomlum døgum við kvísl og vogni við ordiligum tøðum. Nei, nú er tað við eini spann ella einum lítlum posa við smáum kúlum av handiltøðum í. Ganga so og sletta
til løgtingið. Hvør skuldi so stýrt og leitt landið? Skuldu vit tá bara havt anarki ella lógloysi? Nei, demokrati ? fólkaræði ? er ikki ein serliga guddómlig skipan, men anarki er nú einaferð anarki. Og
javnaðarflokkurin er vorðin so sambandssinnaður, at ber ikki til at koma nakran veg á sjálvstýrisleið? -? Nei, tað haldi eg ikki, tí poltiskt er tað ikki so nógv sum skilir, at tað ikki kundi borið til, bara viljin
rættuliga fingu úrslit burturúr. Vóru tit greiðir yvir, tá tit komu á mál, at tit høvdu vunnið? ? Nei, tað vóru vit ikki. Vit roknaðu við, at vit vóru endaðir á øðrum plássi. Róðursmaðurin hjá okkum helt