miðstaðarøkinum, tað veri seg til og frá arbeiði ella annað, mugu útoyggjafólk framvegis rópa um hjálp, uttan at blíva hoyrd. Framburðurin við stórum útbyggingum og moderniseringum á miðøkinum ger st
okkurin so kanska sín vilja, at føroyskir politikarar aftur mugu til Keypmannahavnar at biðja um hjálp til at verða settir undir umsiting. Tað fer at kosta dýrt hjá teimum eldru og óhjálpnu og teimum,
- Men tað, sum hevur størstan týdning, er, at manningin er rólig og dugir at geva ferðafólki ta hjálp og tann stuðul, sum krevst. - Og tað uppgávuna loysti manningin til fulnar. - Vit skulu minnast til
landinum um so talan er um fótbólt, hondbólt ella annað hevur Árnafjarðar Róðrarfelag eisini tørv á hjálp uttanífrá til at manna bátarnar hjá felagnum. - Vit gera tað sama sum tey og fara at fáa fólk aðrastaðni
tað húsliga arbeiðið í Gerðalíð-húsinum, er eisini greitt: - Higartil havi eg ikki havt brúk fyri hjálp, sigur Astrid. Tað einasta, eg ikki tími so væl, er at dustsúgva. Men Jógvan sleppur at tøma uppv
nógva orku, bæði menniskjansliga, men so sanniliga eisini fíggjarliga. Men her hava teir fingið góða hjálp, eisini frá menniskjum. Í apríl mánaði í ár varð skipað fyri eini stuðulssending, har fólk kundu tekna
áttatiárini misti hon annað beinið av sukursjúkuni, tá var hon bundin av rullustóli og av nógvari hjálp, so sum at fáa hana sprøjtaða og at geva henni at eta, og at koma sær í song og so framvegis av í
einsamøll. Tá skal t.d. Ríkisumboðið, sum í dag umsitur hetta økið, hava skyldu til við serkønari hjálp at hyggja nærri eftir, hvat og ikki minni hvar trupulleikin er. Vónandi eru tit nógv, ikki bara pápar
til bjarging og vælsigning fyri tey, sum vilja úr myrkrinum og fram í ljósið. 100 ár sum stuðul og hjálp hjá einum minniluta í Føroyum, ið tíverri ikki er blivin minni. Tað er veruleikin hjá Bláa Krossi
sannførdir í dag um hesa ætlan, sum vit vóru tá. Símun sigur, at bólkurin hevur leitað sær sakkøna hjálp uttanlands, og eitt nú hevur stjórin fyri tunnlinum um Hvalfjørðin í Íslandi vitjað í Føroyum, og
