oyðileggja erotikkin, at mann skal geva samtykki fyrst? spurdi orðstýrarin, Óluva Zachariassen. – Nei, eg haldi at samtykki er forbannað sexut! segði Hervør Pálsdóttir, soleiðis at allur salurin fór at

honum og havi ofta beundrað hansara evnir at taka skjótar avgerðir. Hjá honum er tað antin ja ella nei, sigur Sissal Kampann. Sissal skal læra av feilunum Hans Petur hevur gjørt Sissal greitt, at hon fer

r og miðlar venda kritisku eyguni ímóti, vísir, at teir einans síggja hetta sum ein juridiskan ja/nei-spurning. Men taka vit alla myndina við, so er tað næstan absurd, at kritikkurin bert verður vendur

temadegnum. “Hvar skulu vit møtast næstu ferð? Ikki her, ha?”, sigur Jákup avgjørdur. Eitt greitt “nei” frá báðum. Vit avtalaðu at hittast á aðrari matstovu. Vikuna eftir hittust vit aftur. Matstovuleiðarin

líktist svarta ongum, at seyður gekk leysur á vegunum, sama hvat eg tá segði um upprunarættindi o.a. Nei, spurningurin er ikki so einfaldur – ikki av tekniskum ávum, men heldur av, hvør skal rinda kostnaðin

Svarið er partvís ja, tí formliga eru politisku flokkarnir framvegis sentralir. Men svarið er eisini nei, tí sjáldan hevur tað í praksis verið so trupult at fáa eyga á nakrar samansjóðaðar politiskar eindir

Svarið er partvís ja, tí formliga eru politisku flokkarnir framvegis sentralir. Men svarið er eisini nei, tí sjáldan hevur tað í praksis verið so trupult at fáa eyga á nakrar samansjóðaðar politiskar eindir

skattapeningurin verður so illa umsitin, sum prógv er fyri í Fuglafjarðar kommunu seinastu 5 árini. Nei, Kristina. Tað eru tíverri alt ov fá, sum lamma nevan í borðið. Um tú við hesum meinar, at vit skulu

pápin, skúmandi av øði inn á børnini, sum heldur vilja sms’a enn at hugna sær við súra pápanum - haha… nei, hetta er ikki lætt. Eitt danskt orðatak sigur: ”Vælg dine kampe med omhu”. Kanska skuldi tú eisini

hann hevur gloymt okkara samrøðu dagin eftir. Er tað ov nógv at forlanga? v.h. dóttirin Góða dóttir Nei, tað er ikki ov nógv forlangað, at pápi tín minnist samrøður tykkara dagin eftir. Ella at hann og mamma