Fyrsta jóladag 1966 slóknaði eitt av okkara bjartastu ljósum: Skaldið Martin Joensen, lærari á Tvøroyri er so ikki meiri millum tey livandi. Hold hansara! Andi hansara og navn slókna ongantíð. So bjar

Fullvæl visti eg, at Finnur var álvarsliga sjúkur, men deyðsboðini komu sum eitt sjokk. Í juli mánaði var Finnur frískur og ferðugur suðuri í Vági og fylgdi pápa mínum, so lítið vardi tað okkum tá, at

Hendan lagna gjørdist okkum tung Tú sum mátti fara so ung Harrin teg tók So at tað kendist sum á uttastu rók Ferðin ei gjørdist long Áðrenn tú hvíldi í tíni song Men tað tú kláraði at náða Var ikki at

Sámal var føddur á Norðoyri tann 5. apríl 1909. Foreldur hansara vóru Malena, dóttur Karin og Sámal Jákup Høgnesen, bónda í Niðristovu á Norðoyri og Kristoffur Jacobsen, vanliga nevndur Oyra-Kristoffu

Fyri fáum vikum síðani hátíðarhelt felag hansara ein merkisdag, tá Karl hevði verið formaður í felagnum í samfult 25 ár. Lítið vardi nakran hesa hugnaligu løtuna, at hetta var síðstu ferð vit hittu ha

Nú er Juul farin, og saknurin má vera stórur hjá Annu Gretu og Jarmundi og teimum, sum stóðu honum nær. Altíð var hann hjálpsamur og blíður at tosa við; ongantíð eitt ringt orð frá hansara munni. Tað

Mikudagin 20. mars andaðist Inga Falkvard Danberg bert 32 ára gomul. Fýra dagar seinni varð Inga borin út úr Ebenezer, har ein tann størsta mannamúgvan tú hevur sæð til eina jarðarferð fylgdi Ingu til

Mánamorgun tann 15. apríl kl. 7.30 ringdi telefonin heima hjá mær. Eftirsum tað var so tíðliga um morgunin, hugsaði eg, um tað mundi vera úr Føroyum. Tí at babba hevði verið sjúkur eina tíð. Og so var

Elspa var fødd hin 5. juni 1941 í Hattarvík, har hon eisini vaks upp, og mundi fáa sera gott í beinini bæði til tað dagliga og hitt andaliga mennandi, men hugurin stóð til bókina og lærdóms, so tað va

Tey búðu á Eiði. Malla var dóttir Lenu og Hanus í Leirvík og Theodor var sonur Siggu hjá Hans Andreasi á Eiði. Mamma fór at tæna hjá Hans Joensen í Havn sum ung genta. Har var hon fyri tí óhappi at de