gerast deknur her, so svaraði hon játtandi: - Ja, tað vil siga, at eg tordi ikki ordiliga at siga nei, nú tað var vermóðirin sum spurdi, sigur hon og brosar. At hjálpa til Kunoy telist ikki millum størstu
at tær hava tørv á arbeiðsmegi og betri korum, so tykist tað almenna ikki at hava somu avbjóðingar. Nei, tvørturímóti. Hví hevur tað almenna so nógv lættari við at vaksa, meðan tað privata hevur trupult
grabban í her og nú. Er arbeiðið fyrst byrjað, er skaðin longu hendur, og hann bøtist illa aftur! Nei, latið børnini og ungdómin, ung sum eldri, eiga hetta fríøkið í frið og náðum! Vit sandavágsfólk eru
ígjøgnum gongstrappurnar. Mamma heldur fyri: ” Hvat bagir, Henrietta, er nakað, sum bilar tygum?” “ Nei, lukka! Tað var handan uppskriftin til bollarnar. Hvussu var tað, hon var?” Har stóðu tær í náttklæðum [...] Henriettu frá um uppskriftina næstan í bíbilskum vendingum, um hesa jólaligu boðannar uppskrift. “Nei, eg hugsaði um, at lata nakrar rosinur niður í teir, so teir blivu eitt sindur meira jólaligir og livandi
meg. Øll tann negativa skrivingin styrkir meg bara. Roynir tú tilviltað at verða kontroversiellur? Nei, als ikki. Einasta ferðina, eg havi roynt at verið kontroversiellur, var fyrstu ferð, eg fleyg til [...] forsømir nakað í lívinum, sum tú kundi hugsa tær at gjørt, men ikki kanst gera, tí tú er evangelistur? Nei, eg kenni heldur á mær, at eg sleppi at gera alt tað, sum eg kundi hugsa mær at gjørt. Eg eri veiðimaður
dagar, so spurdi ein Gamla, um hann hevði hoyrt nakað frá Gneygjussi, síðan hann fór av landinum. Nei, tað hevði hann ikki. “Men veit tú nakað um hann”, spurdi Gamli so. “Hoyrt og hoyrt, tað verður í hvørt [...] lat tað í einum: “Hvat við tjørutunnuna hjá gamla lærara?” Skuldu vit spyrja, um vit kundu fáa hana? Nei, tað kundi ikki loysa seg. Tjøran í henni nyttaði jú einki. So varð ætlan løgd um, hvar bálið við
verið nakar maður síðan tá. Áðrenn tað varð ljóst, segði hann við meg, at hann skuldi koma at stýra. Nei, segði eg, hann skuldi ikki koma at stýra, fyrr enn tað varð blivið ljóst. Tað var bert ein ár at stýra [...] og hvar sandurin var. So varð tosað um, hvat ið skuldi gerast. Eg helt, at tað var ov nógv brim. Nei, søgdu teir, teir vóru vanir við brim. Bert skuldi eg siga, hvar vit skuldu lenda, so skuldu teir greiða
bankapakkarnir bert brúktir partapolitiskt av serliga løgmanni og fíggjarmálaráðharranum til at siga: ”Nei, hygg hvussu óført tað er, at vit leggja ábyrgdina frá okkum. Nú bjargar eitt annað land og aðrir [...] desember? Noyðast teir tá at selja til ”marknaðarprís”? Hóttanir og bluff fyri at fáa prísin upp Nei, nú mugu vit fáa føroyingar at vakna og landsstýrið og onnur at binda seg. Trýst má leggjast á almenningin
bankapakkarnir bert brúktir partapolitiskt av serliga løgmanni og fíggjarmálaráðharranum til at siga: ”Nei, hygg hvussu óført tað er, at vit leggja ábyrgdina frá okkum. Nú bjargar eitt annað land og aðrir [...] desember? Noyðast teir tá at selja til ”marknaðarprís”? Hóttanir og bluff fyri at fáa prísin upp Nei, nú mugu vit fáa føroyingar at vakna og landsstýrið og onnur at binda seg. Trýst má leggjast á almenningin
greiddu atkvøðu fyri einum máli. Tann sum ikki reisti seg upp at atkvøða ja, atkvøddi tí í veruleikanum nei. Hevði bert ein av sambands- og javnaðarmonnum ikki reist seg upp og atkvøtt fyri, hevði eingin fó [...] ninir reistu seg ikki upp, bæði Tórstein Petersen og Jóannes Patursson atkvøddu tí í veruleikanum nei fyri at hava hesa fólkaatkvøðu. Fyri at samtyktin skuldi lýsast og harvið fáa gildi, mátti hon undirritast