sorlaðist brádliga. Tað var afturkosni stýrimaðurin, sum treiv í nýtt kvæði: “Hvussu skulu vit liva, tá vit koma saman?” Tað var eyðsæð, at keturnar ikki hingu saman. Innara CHE ketan var ikki samd, um tey skuldu [...] fann seg ikki í skilaloysinum, og endin var tann, at størsti flokkurin endaði í seinru ketuni, meðan innara ketan var samd av nýggjum. Nú nýútvaldaABC ketan var samd um, hvat kvæði tey skuldu kvøða, skiftust [...] Idiotar? Eg havi fingist við slík evnir, langt áðrenn tú var føddur, og ikki skal tú koma her og fortelja mær, hvussu landið skal stýrast og ikki.” Ikki var hann sørt skelkaður av vísdómsorðunum, og uttan at

undurføgur mynd! Her lyftist upp vár andi.” Hetta stóð at lesa í Dagblaðnum jólaaftan í 1946. Yrkjarin var eingin annar enn ein av okkara mætastu yrkjarum, Mikkjal Dánjalsson á Ryggi. Og hvat er heimurin ikki [...] “Jamen góði Bill, kann tú ikki geva mær eitt neyvari svar?” spyr lærarin blítt. “Eg meti, at sendingin var til miklan skaða... serliga tey ungu.... fingið stóran skaða, tí sendingin vendir sær beint ímóti tí [...] Ikki kundi lærarin gera annað enn at smílast, og tá spann øði í svøvntunga sinnið. “Hansara boðskapur var púra greiður... gott og óskaðiligt at roykja hassj... nógv skaðiligari at drekka og... roykja sigarettir”

-landsstýrismanning. Hetta er at fegnast um, hóast ynskiligast kortini hevði verið, at als eingin tørvur var á Tjóðveldi, tí vit høvdu rokkið málinum um eitt frælst Føroyaland. Men so er ikki – ikki enn! Seinastu

Spakuliga gjørdist tað greitt fyri mær, at hetta staðið var ikki longur bert frásagnir og myndir, ið eg hevði sæð og hoyrt um, men at eg sjálvur nú var har, ið alt fór fram. ##med3## Vit fingu møguleikan at [...] til ræðslu og ruðuleika, so ber oyggin í dag boð um, at hetta var bert fyri eina stutta stund. Greitt varð frá, at eftir yvrigangsatskónina var ivi um, hvussu farast skuldi fram, og hvussu oyggin framhaldandi [...] mál í felag, ið eru eins tíðarbær í øllum londunum. Formaðurin í Norðulandaráðnum, Jorodd Asphjell, var eisini til staðar síðsta dagin á leguni, fyri at taka ímóti teimum uppskotunum, ið vit høvdu gjørt

Olav skrivar í fororðunum, at hann einaferð skuldi greiða nøkrum næmingum frá, hvat eginpeningur var. Hann orðaði seg nakað soleiðis: “Um vit gera virðið á øllum ognum í einari fyritøku upp og síðan draga

klavertónleikarin Jimmy Swaggart hevur alla tíðina verið ein fyrimynd í klaverspæli hjá mær, og tað var í hesum anda, at leitað varð til býin Baton Rouge í statinum Louisiana í USA, har Jimmy hevur sítt [...] at úrslitið veruliga er vorðið tað, sum hann vildi hava fram við útgávuni. - Mett varð, at neyðugt var við nøkrum tillagingum við tónleikinum. Fyri at fáa eina vakra, samanhangandi ljóðmynd, hava hesi eisini

Christian var dagligur leiðari á eini altjóða fyritøku, sum framleiddi ur til alskyns marglætiskundar kring heimin. Japanarin í Ósaskúlanum - Eg minnist fyrsta skúladag í Ósaskúlanum í Klaksvík. Eg var trongdur [...] hevði nógvar vinmenn, sum beistaðust um alla Klaksvíkina, og Gerðabøurin var heimabeitið hjá honum og vinmonnunum. Men tað var mest sum av tilvild, at lítli Christian endaði í Klaksvík. Hann varð føddur [...] lju í Keypmannahavn. - Frá tí eg var trý ár bleiv eg passaður av Agnari á Dul og konuni, Evy. Trý ár seinni, í 1974, fluttu tey heimaftur til Klaksvíkar, tí Agnar var liðugur at lesa. Og tað endaði við

Svøríki og vóru millum teir fremstu á norðurlendska tónleikapallinum í 80’unum. Tað var Jóhannus á Rógvu Joensen, ið var samskipari av verkætlanini. Upprunaliga útgávan kom í samband við 90 ára føðingardagin [...] Upprunaliga útgávan, ið var á LP-plátu og kasettubandi, kom út í 1988. Tað eru somu upptøkurnar, sum eru endurnýttar. Tónleikurin er nú talgildur og re-mastraður og kemur á fyrsta sinni út á fløgu. Tó

m.a. hesi orð: “Hóast Victor í hesum seinastu mánaðunum av æviskeiði sínum var nívdur av sjúku og likamligari pínu, so var hann fúsur til at nýta hetta høvið til at bera tann gleðiboðskap, ið hann hevði [...] út fleiri ferðir í nógvum túsund eintøkum. Krúnan á lívsverki hansara var stórverkið, at umseta Bíbliuna til føroyskt mál. Victor var giftur við Henrikku f. Olsen úr Søldarfirði, og tey áttu 9 børn. Tríggjar [...] stykki, sum Victor Danielsen skrivaði í blaðið „14. September“ teir seinastu mánaðirnar hann livdi. Tað var blaðstjórin, Ólavur Michelsen, sum heitti á Victor um at skriva. Tann fyrsta greinin varð prentað 30

Jákup Poulsen. Maria var ættað úr Sørvági og Jákup var Eiðismaður. Tey fingu átta børn, fimm gentur og tríggjar dreingir, har Jóhannes var næstelstur í systkinaflokkinum. Tá hann var 15 ára gamal fór hann [...] Jóhannes var 32 ára gamal, tá Palle spurdi hann, um hann var frelstur, men ikki fyrr enn 2 ár seinni, 34 ára gamal, í 1936, upplivdi hann eina persónliga freslu. Hetta var ein mikudag og hann var farin ein [...] Teir stóðu alla tíðina meðni andaktin var og tá kistan varð borin út gingu teir undan út á grøvina við báðum fløggunum. Eitt tað seinasta, sum var gjørt á grøvini, var at lora fløggini niður yvir kistuna