upplivdi sjálvur, sum unglingi og í manndómi, at vera partur av verkinum í Zarepta undir leiðslu av John, og tað er ikki ov nógv sagt, at verkið í Zarepta hesi árini mentist og varð lagt í væl skipaðar karmar [...] landinum við tí endamáli at røkka øllum føroyingum við evangeliinum og at verða teimum trúgvandi til uppbygging við góðum greinum og vitnisburðum um HARRAN og orð Hansara. Áhugavert verður at fylgja við víðari [...] Harrans at fara út í fulltíðar tænastu sum trúboðari, og í 1987 var hann kallinum lýðin og takkaði fyri seg í starvinum sum lærari. Nú hann fyllir 70 ár, eru sostatt liðin umleið 37 ár síðan, at John tók

ímóti Hera Lava Olsen, sum tá í fleiri ár hevði verið roknaður at vera tann stinnasti í hesi greinini. Jon plagar onkuntíð at taka til, at sig­urin á Hera kendist sum tann størsti, ið hann nakrantíð hevur [...] har hann fór í prentaralæru á Linde Tryk. Hann varð avlærdur í 1980, og eftir at hava verið eitt ár í USA og eftir aftur at hava arbeitt sum sveinur á læruplássinum, flutti Jon í 1983 til Føroya, har hann [...] Theodori Pet­er­sen. Í 1988 varð flutt á Suðurrás, í 1997 niðan í Dvørgastíg, har tey fóru at prenta í 1999 og fingu bók­bindarí í 2001. Í 2004 fusi­o­n­er­a­ðu arkprentsmiðjan hjá Dimm­a­lætting og Hestprent

føroyska málinum, við so stórum týdningi og mátti, at tíðin langt síðan er komin til, at tú sjálvur Jonhard kemur út í bók. Míni evni røkka ikki til at bera tær eina nóg stóra tøkk. Orðið takk er so lítið [...] skýggjunum kemur ongantíð at sáa. Tann, ið bara hyggur eftir vindinum kemur ongantíð at heysta” (Prædikarin 11:4) Hesi sannleiksorð eru bíbilsk og tú Jonhard ert besta dømi um at so er. Tað verður sagt so [...] vísir á, at av umleið 7.000 málum, sum verða tosað í heiminum í dag, eru um 3.000 teirra at meta sum so hótt, at tey ikki verða tosað í næstu øld. Sæð við UNESCO eygum so ert tú Jonhard við at tryggja heimsins

tíðina við at skrædna. Og við eini tyranniskari mammu, sum heldur kvørkatak á øllum rundan um seg við sínum lygnum og loyndarmálum, er lítið annað at gera, enn at bíða til hon doyr. Kortini megna hesi smáu [...] lesararnum enn nógvir av teimum heilt góðu krimihøvundunum. At evnini at siga frá sínum egnu bókum heldur ikki feila nakað, kunnu áhoyarar sleppa at uppliva, tá Anne B. Ragde vitjar í Norðurlandahúsinum í [...] menniskjuni altíð at liva víðari í sannføringini um, at tað heila nokk ganga allíkavæl. Um tað so bara er, tí teirra væntanir til heimin og menniskjuni eru so smáar, at sjálvt minsta menniskjaligheitin

sagt, at tann einasti frymilin í bókini er, at hann ongan frymil hevur at skriva eftir. – Hon skal ikki á nakran hátt vera ”forútsigilig”, sum hann tekur til. - Hetta er og verður ein serstøk bók, slær [...] ber væl til at lesa, at til hvørja einastu tænastu eru tað menn og kvinnur sum offra seg fyri kirkjuna, sum tey eisini eru sera góð við. Tað verður eisini mangan tikið til, at uttan øll hesi leikfólkini [...] væl, at hesir menn og hesar kvinnur hava djúpa virðing fyri kirkjuni og tí, sum hon stendur fyri. – Ja, tað er ikki frítt, at tey í stóran mun meta tað sum eitt kall at standa í hesi tænastuni, vísir Jústinus

ikki at tala um allar teir gomlu klassikararnar – at sovorð­num infanum poesi, at “Maan­­en den smiler saa fortrolig…” Tað var so ringt, at vit ikki kundu ilsk­ast, einans flenna. Stakkals Viktor, at hann [...] honum í staðin fyri at snerkja at honum og forargast á hann. Nú fór hann at yrkja á føroyskum máli. Eg fekk bræv frá honum av og á, har hann legði eina yrking innan í, ella fortaldi mær, at hann var forelskaður [...] gullpengar fyri at sleppa leysur. Ája, Kron­borg var bara ein tríkantaður steinur (o.u. ½ alin í hvønn kant), ið lá miðskeiðis í hylinum. Hann liggur har enn og vónandi er, at hann sleppur at liggja leingi

sum, at vit leggja so lítið í tað. Kortini birtast í kjakinum eisini hugtøk sum “lesiskomm”, ið óbeinleiðis seta orð á, at at vit innast inni vita, at tað er munur á at lesa eina bók og aðra, at hoyra [...] tónleiki og annan, ja, kanska eina sjangru og aðra. Hesi og onnur viðurskifti, ið so ella so kunnu teingjast at hugsanum um klassiska dannilsisidealið, fara vit at kjakast um í ársins mentanarkjak. [...] nemur við evni sum at vera partur av einum norðurlendskum samleika; evni sum barndóm, trúgv og náttúru. GONGUTÚRUR VIÐ KONSERT Á LEIRVÍKSFJALLI Absolutta hæddarpunktið á G! Ímynda tær at hoyra inspirerandi

sást, at mamma hevði sera góð bóklig evnir. Alfred abbin plagdi at taka til: ”Lat Marnu sleppa at lesa”, og slapp tí uttan iva ofta undan at taka eina hond í. Hugurin var so sterkur til bók­ina, at mamma [...] náttúrulýsingunum eftir seg. Somu­leiðis síggjast hesi evni aftur í tínum máta at rúnarbinda áhoyraran í tínari frásøgn, og tí var tað ikki so løgið, at valið fall á at útbúgva teg sum lærara. Eftir loknan realskúla [...] dag. Tað fer sjálvdan eitt høvi afturvið borðinum, uttan at familjan savnast fyri at feira tað. Í fjør var høvi hjá familjuni at savnast tí, at mamma var komin trygt heim eftir drúgva skurðviðgerð í útlondum

n Louis Apol. Men tá teir æt­laði sær at rógva umborð aftur, brast hann á við landsynningi, og tað var ómøguligt at rógva um­borð. Hvat var so at gera, utt­an at søkja sær lívd, har hon fanst? Louis dugdi [...] nakað av fiski at turka til okkum sjálvi. Tað hendi seg, at kollfirðingar ko­mu at kasta nót, og við hvørt fin­gu teir nakað. Esmar Fuglø, sum var mam­mu­beig­gi mín, hevur greitt frá, at hann sum hálvvaksin [...] fyrst deyður bar ik­ki til at lurta eftir nøkrum áartutli! Her kann verða skoytt uppí, at ab­bi var gubbi Hans Bærentsen, bónda­son­in á Sundi. Hann plagdi at skemta við Hans, at hann skul­di ikki verða kløkkur

var meira frá mær sjálvum enn so, at eg hugsaði at sleppa jarnportrinum. Eingin ivi kundi vera um, at hetta var mín seinasta stund, og tað var, sum hesin tankin fekk meg at rakna við alt fyri eitt á botninum [...] tað var tí einki at gera annað enn at taka línuna upp sum skjótast og venda kósina heim. Seglini vórðu nýtt, men onga leið tyktist at ganga hjá okkum. Kavarokið gjørdist so tjúkt, at tað sást neyvan eitt [...] stór bygd nú, at bygdafólkið fyllir alla kirkjuna sjálvt. Vónandi koma vit ikki at bíða nógv ár meir, áður enn hesir saknir verða avbøttir. Alt í alt, sigur Jóan Karl at enda, havi eg nógv at takki Gudi fyri