på en ny ejer, der vil overtage stafetten og videreføre Eik Banki. Så simpelt er det. Og for at nu ingen skal være i tvivl, så er jeg ikke rådgiver for det færøske landsstyre; jeg er direktør i Eik Banki

Fyri ítrótt, mentan, samkomulív og frítíðarlív kemur skjóta farleiðin at hava kollveltandi broyt­ing­ar við sær. Og fyri vinnu­lívið geva tunlarnir heilt nýggjar møguleikar og spenn­andi avbjóðingar.

pol­it­isku sólini hjá mong­um, er høv­uðs­tem­a­ið á Floks­ting­i­num hjá mínum egna flokki. Broyt­ing­in av hjún­a­bands­lógini, so­leiðis, at tað politiska vald­ið skal trýsta rættin hjá teim­um samkyndu

stutt fyri klokkan 14 í gjár, at sløkkiliðið rykti út til Prentmiðstøðina, tí sjálvvirkandi royk­á­var­ing­ar­skip­an­in var farin í gongd. Tá átaksleiðarin hjá sløkki­l­iðnum kom á staðið kendist brendaroykur

ikki greitt, um næm­ing­­a­r­nir í teim­um trimum stud­ent­a­skúl­u­num í Før­oy­um skulu til nýggja end­a­liga skrivliga próvtøku í týsk­um. Próvtøka var í mána­dag­in, og tá ið næm­ing­ar­nir høvdu sitið [...] vóru loysn­ir­nar hjá næm­ing­u­num í próv­­­tøk­uni send­ar við post­i­­­num til Danmarkar. - Eg veit ikki, hvussu trup­­ul­­leik­­in verð­­ur loys­t­­ur, men eing­in næm­ing­ur skal vera við svið­u­soð [...] sitið í próv­tøku hálv­an ann­an tíma, sá okk­urt gløgt eygað, at næm­ing­ar­nir høvdu fing­ið skeiv­ar upp­gáv­ur at loysa. Á upp­gáv­u­num skuldi standa fram­halds­støði, men tað stóð byrj­an­ar­støði.

verður Finn Kjølbro 70 ár. Hann er klaksvíkingur og hevur – burtursæð frá tá ið hann var undir út­búgv­ing – alla sína tíð búð á Biskups­støð. Foreldrini vóru Turid fødd Thomsen og ættað av Vágs­heygnum og

Finn Kjølbro varð føddur. Hann er klaksvíkingur og hevur – burtursæð frá tá ið hann var undir út­búgv­ing – alla sína tíð búð á Biskups­støð. Foreldrini vóru Turid fødd Thomsen og ættað av Vágs­heygnum og

Danmark, og Meinhardt Arge úr Havn. Mamman doyði í 1982. Annelisa og Meinhardt fingu fýra børn - Inger, Gunnleyg, Finnbogi og Árni. Tey búgva øll í høvuðsstaðnum uttan Gunnleyg, sum býr í Danmark. Finnbogi

sangkórinum, og í horn­or­­kestri­num spældi hann euphonium. Enn koma tær løttu og ljóð­fyltu fraser­ing­arnar úr euphoni­inum fyri oyrað, so lættar og frynt­ligar eins og látandi lógv á sumri. Finnur var

altíð fúsur at hjálpa. Ser­liga dámdi tær væl at kava djúpt í søgufakini. Tey gomlu orðatøkini og orð­ing­arnar, sum tú hevur lagt teg eftir at minnast, komu væl við sum ífylla í stílarnar. Setn­ingin ”Eins