Í løtuni verða níggju skúrar bygdir við havnalagið á Sandi. Hetta er á leiðini, har gomlu egningaskúrarnir frammanundan eru.
Tað er kommunan, sum byggir skúrarnar, og teir verða síðan leigaðir út til fólk, sum hava áhuga fyri at hava ein skúr á bryggjuni.
Talan er um skúrar, sum kunnu brúkast til ymisk endamál, eitt nú til egning, skering av fiski, kjøti ella tilreiðing av fugli.
Heri Sverrason, borgarstjóri í Sands kommunu, vísir á, at fólk kunnu eisini leiga skúrarnar til goymslu av ymiskum slag.
- Vit fara at bjóða skúrarnar út til leigu, og vit vænta, at áhugin at leiga sær ein skúr verður stórur, leggur hann aftrat.
Oman á skúrunum verður terassa við borðum og benkrum, og her verður høvi hjá fólk at stytta sær stundir við góðum útsýni yvir havnalagið.
- Síðan fara vit eisini at gera eitt sølutorg her niðan fyri, har fólk hava høvi at selja ymiskar vørur, fisk, fugl, kjøt og grøði - ella, hvat tað nú kann verða.
Heri Sverrason sigur, at einaferð í vár verður eisini farið í holt við at rudda havnalagið á Sandi, so her verður ruddiligt og hugnaligt at koma.
- Her verður serliga hugsað um tað leysa, sum liggur sunnan fyri fiskavirkið og undir bakkanum suður eftir, leggur hann aftrat.
Tað er Mads Hentze, sum byggir skúrarnar fyri Sands kommunu.
##med2##
