Hóast hann gongur ímóti teimum 46, er Gunnar Dahl-Olsen framvegis ikki lættur at syfta hjá teimum yngru súkklarunum. Tað fingu teir at kenna, tá endaspurturin hjá teimum fimm fremstu skuldi setast inn í miðbýnum í Havn í gjár, tá Statoil Kring Føroyar endaði.
Longu úti við Strond byrjaði taktiska spælið, har tað ráddi um at koma sær í best hugsandi støðu, og tá fekk Gunnar lagt lunnar undir sigurin, tí hann megnaði at plasera seg so væl, at hann kundi gerast fremstur av teimum fimm, tá teir allir komu á mál við somu tíð.
– Tá vit komu til Eik yviri við Strond, royndi eg at liggja væl fyri, tí eg kendi jú umstøðurnar, sum vóru, tá vit fóru at nærkast málinum, sigur Gunnar, ið ikki helt tað vera verri fyri seg, at hann visti, hvussu tað sá út, har teir skuldu royna at taka tey allarseinastu tøkini.
– Onkur av útlendingunum var eitt sindur ørkymlaður av teimum báðum rundkoyringunum, vit skuldu ígjøgnum, so tað gjørdi tað ikki verri fyri meg. Mín ætlan helt so allan vegin, og eg eri sera glaður fyri, at tað eydnaðist mær at vinna kappingina henda síðsta dagin.
Ótrúliga hart
Umframt Gunnar og liðfelagan, Gudmund Joensen, ið beinanvegin fóru avstað, tá nakrir av útlendingunum royndu at skræða seg leysar longu í Saksunardali, vóru eisini Árni Már Jónsson, Jacob Agger Troelsen og Gunnlaugur Jónasson við í fremsta bólkinum tað mesta av teininum.
Súkklararnir byrjaði í brennandi sól í Tjørnuvík klokkan 14, men tað var nokk so skjótt, at føroyska veðurlagið spældi inn, so tað bleiv mjørki tað allarmesta av øllum teininum.
– Eg visti, at vit vóru sterkir og kundu klára tað. Uppgávan hjá Gudmundi og mær var at verja oddasessin hjá Torkili, men sum tað lagaði seg, sat hann longur afturi við góðum kortum á hondini, so vit kundu satsa uppá at fáa liðsigurin til høldar, sigur Gunnar Dahl-Olsen, ið viðgongur, at tað veruliga ráddi um at geva alt á teininum í gjár.
– Men hetta var bæði hart og spennandi, og fyri mítt viðkomandi var tað ótrúliga hart at koma av Gomlurætt niðan á Velbastaðháls. Tá mátti eg so royna at samla kreftirnar, so eg kundi vera við í endaspurtinum, og tað gekk tíbetur!
