Fall nú frægi vinur vár,
oyggjabúgvum bestur,
útlagnum tey mongu ár,
útisetaprestur.
Gjørdi væl so mangan dag,
sjúkum kærur gestur,
gjørdi stúrin fró og glað,
okkar Petur Prestur.
Tænti sínum kalli væl,
felagsmaður mestur,
hollur var í orð og tal,
okkar Petur Prestur.
Gjørdi ikki mun á mann,
tolin vinur treystur,
altíð farveg góðan fann,
okkar Petur Prestur.
Frægur fór um feigdarflúr,
ráðsnarur og reystur,
setti segl sín síðsta túr,
okkar Petur Prestur.
---
Blíðan byrð um evstu sýn,
Góði Petur Prestur,
ílatin títt Himmallín
til tín síðsta lestur.
Ærað verðið minnið títt,
Góði Petur Prestur,
sov í moldum søtt og blítt,
nú sól tín sakk í vestur.
pmp
