Í morgun førdi vinskapurin til, at dimmustjórin slapp at reypa fyri opnari mikrofon um, hvussu dugnalig starvsfólkini á blaðnum eru, nú tey fingu serstaka heiðursløn leygarkvøldið.
Her nam tíðindaleiðarin eisini við fíggjarligu trupulleikarnar, sum Dimmalætting hevur havt, men har var okkurt komið heilt skeivt í hálsin hjá henni. Hennara niðurstøða var í øllum førum, at ein orsøk til trupulleikarnar var stríðið, sum Dimmalætting hevur havt við Prentmiðstøðina.
Fyrst er at siga, at Prentmiðstøðin varð stovnað sum felags barn hjá Dimmu og Sosialinum. Tá fíggjargrundarlagið undir Dimmalætting mátti umskipast, misti Dimmalætting sín ognarpart, men hetta merkir altso ikki, at Prentmiðstøðin nú skuldi prenta blaðið ókeypis. Vit ganga út frá, at Dimmalætting sjálvandi má gjalda fyri sítt prent, eins og ein og hvør annar kundi hjá Prentmiðstøðini. Stjórin á Prentmiðstøðini hevur áður ført fram, at tá Dimma ikki vildi ganga undir hesar treytir. Ja, so vildi Prentmiðstøðin heldur ikki prenta blaðið. So tað er at snarað tingunum 180 stig, tá Liljan Weihe sigur Prentmiðstøðina vera orsøk til sperdu fíggjarstøðuna hjá Dimmu.
Men her av síðu 2 ynskja vit øllum heiðraðu fjølmiðlafólkunum hjartaliga til lukku!
