Agrar
Skriftformurin Akrar, sum higartil hevur verið vanligur, setur navnið í samband við
kornvelting. Tey sakligu viðurskiftini á staðnum tala ímóti hesari tolking. Navnið
gongur óivað aftur til eitt gamalt norrønt hvørkikynsorð øgr ’lítil vík’, í hvørjumfalli
fleirtali øgrum, í hvørsfalli agra. Av hesum formum er formurin Agrar runnin sum
sekunderur hvørfalsformur (og hevur skift til kvennkyn).
Við Áir
Sum meginregla mælir nevndin frá at hava fyriseting við á skeltum. Í summum førum
tykist fyrisetingin kortini vera ein so neyðugur og samanrunnin partur av navninum, at
tað slepst illa undan henni. Soleiðis er í hesum føri.
Ánirnar
Upprunaliga hevur staðið óivað itið Í Áunum, sum síðan er samandrigið til Ánum ella
Ánunum. Harav er tann sekunderi hvørfalsformurin Ánirnar sprottin, og hann hevur
verið tann vanligi talumálsformurin.
Fámjin
Á vegskeltinum stendur Famjin (við a). Hóast upprunin til navnið er óvissur, er semja
um at Fámjin er tann eldri formurin av navninum, meðan Famjin er ein yngri úttala
eftir tí danska skriftforminum Famien. Navnið eigur tí at verða skrivað Fámjin.
Haldórsvík
Tað er semja um at forliðurin í navninum er mansnavnið Haldór (eldri Halldór). Í
dagligari talu hevur bygdin itið Vík, men ein úttaluformur sum Haldarsvík man hava
verið kendur eisini, og tí varð tann formurin alment góðkendur í staðanavnalistanum
hjá Stednavneudvalget í 1960. Tað tykist vera eitt alment ynski hjá fólki á staðnum at
fáa Haldórs-navnið inn aftur í bygdarnavnið, og hesum viðmælir nevndin.
Hellurnar
Sum bygdarnavn er hetta ungt (frá uml. 1850). Staðið hevur helst einaferð í tíðini itið
At Hellum, sum hevur merkt ’við hellur fram við strondini’, seinri Á Hellum. Ein
bundin formur av navninum (Hellurnar) hevur tikið seg upp einaferð í tíðini, kanska í
sambandi við búsetingina, og bundin og óbundin formur síggja út til at hava kappast
(enn hoyrast oyndfirðingar siga ”yvir á Hellur”). Í nútíðarmáli tykist tann bundni
formurin at hava verið við yvirlutan, og einmælt ynski er komið frá bygdarfólkinum
um at fáa tann formin viðurkendan.
Kolbeinagjógv
Tað er ógreitt hvør upprunin til navnið er, men formurin Kolbeinagjógv hevur verið í
brúki leingi og hevur vunnið sær vissa hevd, m.a. vísir tann dialektala úttalan av
navninum seg at byggja á sniðið Kolbeina-.
Lamba
Á skeltum og kortum stendur Lambi, men henda form hevur bygdarnavnið ongantíð
havt. Upprunin til navnið er Lambhagi. Nevndin metir at endingin –a er ein viknað
leivd av seinra liðinum –hagi, sbr. at –bø(ur) í Sunnbøur er viknað til –ba (Sumba) og
–høvn í Vestmannahøvn er viknað til –a (Vestmanna). Formurin Lambi er at meta sum
ein konstrueraður hvørfalsformur (í sambandi við útgávuna av Taxatiónsprotokollini í
1873), ið aldrin hevur verið sagdur. Lamba hevur verið sagt eisini í hvørfalli.
Norðskála
Bygdin hevur einaferð í tíðini itið Norður við Skála, sum seinri er blivið til Við
Norðskála (við umflyting av navnapørtunum). Ofta verður navnið tó brúkt uttan
fyriseting, t.e. bara: Norðskála, og hesin formurin hevur fest seg sum navn á bygdini
og er tí eisini at fata sum hvørfalsformur.
Skála
Bygdin hevur upprunaliga itið At Skála, sum merkir ’bygdin við skálan’, og sum síðan
er blivið til Á Skála. Skáli er at meta sum ein konstrueraður hvørfalsformur, sum
ongantíð hevur fest seg í livandi máli sum navn á bygdini. Tað rætta bygdarnavnið er
tí Á Skála. Tað verður tó ofta brúkt uttan fyriseting, t.e. bara: Skála. Hesin formur
hevur fest seg sum navn á bygdini, t.d. ber til at siga: ”Skála er vøkur bygd”, og tá
verður Skála brúkt í hvørfalli.
Í Skálafirði
Bygdin hevur verið nevnd Skálabotnur á kortum. Í tí góðkenda staðanavnalistanum
frá 1960 (hjá Stednavneudvalget) varð hetta broytt til Skálafjørður. Vansin við hesum
navni er at tað eisini er navn á fjørðinum, og at tað við fjørðin eru fleiri aðrar bygdir.
Fólk á staðnum vilja hava at munur er á navninum á fjørðinum og á búsetingini inni á
botni við fjørðin. Vanliga siga tey Inni í Firði. Nevndin heldur tað vera eina góða
loysn at brúka fyriseting í hesum føri og nevna bygdina Í Skálafirði.
Ørðavík
Upprunin til navnið er óivað Hørðavík (eftir fólki av Hørðalandi í Noregi), men h
fremst í navninum er fallið burtur tíðliga. Í Hundabrævinum frá 1350-1400 eitur
bygdin Ørðavík, og soleiðis hevur hon eisini verið skrivað, líka til ð varð strikað á
kortinum í 1943. At tað varð gjørt, komst av at Dr. Jakobsen nakað frammanundan
hevði sett fram ta tolking, at bygdin hevði navn eftir eini á sum skuldi hava itið Ør (tí
hon rann so ørliga). Henda tolking er síðan afturvíst, og tí verður mælt til at venda
aftur til tann eldra og rætta formin Ørðavík.
Ørðavíkarlíð, sí Ørðavík.
