um. Vit fóru avstað fríggjakvøld og at byrja við gekk væl. Ættin var landsynningur, men tað var stormur. Um eg minnist rætt, so var ferðin góðar 9 míl. Eitt øgiligt brot Triðja dagin eftir, at vit fóru

regn. Er tað nakað, vit eru merkt og troytt av hesar seinastu góðar tveir mánaðirnar, so er tað stormur, kavarok og regn, ja, áarføri og áarlop. Hetta er tungt og slítandi fyri likam og sál, og okkum leingist

So fer hann, desember. Stormur. Skrið. Onkrir sólglottar. Í nakrar dagar er tømingur, turrur vindur sunnanífrá. Úti á víðum havi berjir “Norrøna” seg gjøgnum sjóvarilskuna við ongum stabilisatorum, og

fer so líðandi um fjallagreinir, dettur um skørð og eið og hvørvur sum eitt mannalív, ella tá ið stormur er, og tað rýkur um hamrar og gjáir - himmal og hav stendur í einum, men so tá ið veðrið blíðkar

tað!!? Karmarnir og úrslitini Í Føroyum er tað soleiðis háttað við veðrinum, at um tað ein dag er stormur við vindi og regni, so eru vánirnar rættuliga góðar fyri, at næsti dagurin verður væl blíðari. Higartil

Landslagið er líkt. Og vit eru sum landslag og veður, har vit koma frá. Vit eru uppi og niðri. Tað er stormur og sól, tó tit her hava mildari vetrar, enn vit hava, sigur Ragnar, sum eisini hevur føroysk vinfólk

hvar tey skullu ganga og hvar tey skuldu ansa eftir. Vit hava havt stongt í fleiri dagar, tá nógvur stormur er og sett skeltir upp at tað er stongt, men ferðafólk fara út allíkavæl, so tað er ikki lætt at

til hetta. Verkakvinnur arbeiða hart arbeiði hvønn dag – tær stempla inn og stempla út – er tað stormur vera tær trektar í løn, er tað rávørutrot vera tær trektar í løn – eru tað onnur viðurskifti, so

náttina og trína aldargamla dansin. Hiðani eru orðini komin bóltandi undan skriftorðum skaldsins. Stormur og havódn og gnellandi gler seta síni merkir á oyggjarnar her. Buldur og brak tíðliga og seint inn

okkum góða tíð at hyggja eftir byrgingum, teir høvdu gjørt ímóti skalvalopi. Tá var ódnarveður, stormur og regn. Vit máttu ganga niðan, men vit strembaðu ímóti veðrinum. Tað var stórverk ið teir har høvðu