hava fingið lív aftur í áirnar við sílum og øðrum, og eg haldi heldur ikki, at tú skal avtaka allan annan fenað. Eg haldi framvegis, at tú skal kunna síggja seyð, gæs, dunnur og hønir. Bara tað er undir skipaðum

at floyta, men ein gomul siðvenja á kanarisku oynni La Gomera ger tað møguligt at samtala hvør við annan á floytimáli, sum burturi í haga hoyrist einar 6 km, tá lotið er við. Hetta við floytimálinum er bara

tykist tað sum um øll sum eru um børnini tala hvør sítt mál – a la Bábelstornseffektin. Á ein ella annan hátt mugu vit, námsfrøðingar, lærarar og ikki minst foreldur koma ásamt um hvat hugtakið “skúlabúgvin”

av mánaðarlønini. Politikarar og tænastumenn Pensiónin til politikarar skal roknast út á ein heilt annan hátt. Politikarin fær nevnliga síni procentir hvørt ár hann er pensionistur. Fylgjandi procent satsir

eitt reytt kort, so skal eg inn at levera. Eg var sjálvandi spentur og uppsettur upp á ein heilt annan máta enn vanligt, sigur hann. Stjørnuupphiting Góðar tjúgu minuttir yvir trý komu Gunnar, málmansvenjarin

øll børn og ung eiga at hava hesar møguleikar. At hava atgongd til at íðka ítrott og koma saman á annan hátt er eisini ein spurningur um fólkaheilsu. Vit vita, at tað er heilsugott og stimbrandi at íðka

at gjalda. Vilja vit skilja Kina? Sjálvur ásin fyri avtaluni, Kina og USA hava eisini arga hvørnn annan við almennum nervaspæli alla vikuna. Eins og vit í ídnaðarlondunum hava ilt at skilja, at menningarlondini

búsett seg í. Hetta ferðslumynstrið kemur av bústaðarmynstrinum, upprunaliga, men nú styrkja tey hvønn annan. Fyri at allokera resursur skilagott, er neyðugt at raðfesta. Í mun til seyð á vegnum og aðrar sa

heldur ikki at skifta kós, 180 stig ella meira. Tær vilja hava meg, har er eingin bøn. Meg og ongan annan beint nú. Veit ikki, um tær eru so ágrýtnar, tí eirindarleysir og samvitskuleysir bakmenn noyða tær

hennara samhugur altíð var hjá tí ella teimum, sum ikki við egnari hjálp megna at lívbjarga sær ella á annan hátt eru sperd. So kundu bøkur vera bøkur og mentan vera mentan, so galið tað vildi. Og júst hetta