tað er eitt hægri vald, men eg veit ikki, um eg heilt bókstavligia trúgvi søguni um Jesus. Hugtakið Gud er fyri mær kærleiki og tollyndi yvirfyri øðrum fólkum. Ein stórur trupulleiki í dag er, at flestu

Jesusar vísir Guds vilja og Guds hjartalag. Vit hava ábyrgdina av hesum heimi - vit skulu gera okkara fyri at gera heimin til eitt betri stað. Tað eru so mong sum rópa: Gud er óndur - Gud ger einki o.s [...] ella yvirsíggja heildina. Eg eri vitandi um, at nógvir føroyingar eru við í hjálpararbeiði - takk fái Gud fyri tað! Men almennu Føroyar skulu eisini hjálpa! Eitt er vist, skulu vit bíða við at geva neyðhjálp

tú nú, Gud hann goymir teg hjá sær. Sorgin nívir sál og sinn, boygd av sorg vit eftir sita, Gud hann tók teg til sín inn, á, ein troyst tað er at vita. Hvíl í friði, kæri skattur, heima í Guds himna stað [...] stað, ein dag møtast vit tó aftur, Gud hann hevur lovað tað. Kæra barnið vit tær siga nú farvæl á síðstu ferð, og av hjarta Gud vit biðja Troyst og ugga til os ber. Fastir

heitin. Eg minnist eg vendi mær móti luftfløskunum, foldaði hendurnar, og bað faðir vár. Eg bað til Gud um at fáa motorin í gongd aftur. Dia bróður var nú aftur í lúkuni og rópti á meg, segði at vit vóru [...] móti norðendanum á Viðoynni, norðanfyri Fiskimúla, sigur hann. ? Eg fór ikki upp, eg hevði biðið til Gud og tí fór eg til motorin, tørnaði hann, snaraði regulatorin hálvan triðja umdrejning upp. So fari eg

liggur so djúpt í okkum, at einki minni enn hesin ræðuleiki var neyðugur fyri at frelsa okkum frá Guds vreiði. Tað er ein freisting at pakka krossin inn í so nógvan hugnaligan tónleik og vakurleika, at [...] fórt tú frá mær? Kjarnin í Kristi líðing er ikki ein spurningur um, hvussu sterk pínan var, men at Gud var farin frá honum. Ta líðingina var Jesus einsamallur um. Her er tað, at hann skiftir um pláss við [...] tekur dómin á seg, fyri at vit skuldu sleppa undan at koma í ta støðuna: at vera í ævinleikanum uttan Gud. Hann gjørdi tað í staðin fyri meg og teg! Vit hava nokk ein varhuga av, hvat tað vil siga, at eitt

Mogens tilsted Christensen. Í Vestmanna, Hósvík, Hvalvík, Haldarsvík og Tjørnuvík gongur talvan fyri Guds orðs boðan Havnar kirkja: kl. 11, Bjarni Bæk Nólsoy: kl. 12, Sonja Klein Gjógv: kl. 11 messa, Funningur:

slóg fast við sjey tumma seymi, at javnstøða frá einum kristiligum sjónarhorni er verulig javnstøða. Gud skapti ikki mannin fyrst og síðani kvinnuna. 1.Mós. 1.26. "Vær viljum gera menniskjur eftir okkara

í teimum nú falnu eysturevropeisku diktaturunum. Og neyvan er seinasta orðið sagt í hesum málum. Gud vitið um ikki fleiri mál av hesum slag fara at koma fram í ljósmála? Í øllum føri, fari eg at takka

Gud er við okkum, hvar vit enn ferðast. Hann fer ikki frá okkum hvørki í neyð, mótburði, vanda ella deyða. Hesin Gud okkara hevur skapað okkum og hann gevur okkum lívið, hvønn morgun, vit vakna. Og vit [...] kristin í trúnni á tann góða Gud, sum er skapari og frelsari okkara. Og vit eiga alt hetta við at geva tað til onnur. Einki skal megna at skilja okkum frá hesum kærleikans Gudi. Er Gud við okkum, hvør er tá ímóti

uddybning af det skete, som vi finder i kapitel to. Hvor 1 Mosebog 1 taler om skabelsen af mennesket i Guds billede som mand og kvinde, får vi i kapitel to et nærmere og uddybende indblik i, hvad der skete [...] have, at I skal vide, at Kristus er hver mands hoved, manden er kvindens hoved, og Kristi hoved er Gud" (se endvidere Ef 5,23). Når præsten siger, at skriften ikke gør forskel på mand og kvinde, så har