bólkur av stældum og fyrilitsleysum garpum kundi við vápnum taka valdið, seta kollveltingina í verk og grunda tað fullkomna ríkið. Í eini slíkari støðu kundi tann seinføra, afturhaldssinnaða fjøldin gerast ein
henda spurning, var hann fyrst og fremst av taktiskum slag. Høvuðsmálið var eftir hansara tykki at grunda tað sosialistiska samfelagið. Tað ráddi um at loysa tann tjóðskaparliga spurningin, ikki tí at hetta [...] hetta ? djúpmál og dupulthugtøk - var eyðkent fyri Lenin og Stalin, at teir báðir, í staðin fyri at grunda síni sjónarmið á sakligar próvgrundir, høvdu fyri vana at kalla og eyknevna, bæði í talu og skrift
byggir beinleiðs á ta fyrijáttan, at: »Tú ert Pætur (tað merkir klettur), og á hesum kletti vil eg grunda kirkju mína, og helheims portur skulu ikki fáa vald á henni.« Og soleiðis fer kletturin altíð at
loftinum lá. Tá birtist tann glóð sum vit hoyra úr kvæðnum sum sigld var um havið fjart eystanífra. Tá grunda var Kvívík og enn roðar glóðin sum fedrarnir kyndu og her liggur slóðin tað søga og søgn boðar frá
teg, Harrin gevur, Harrin tekur, ei vit skilja Harrans veg; ei á foldum finnist tann, lívsinsgátu grunda kann; Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn um dyrnar trínur. Hesi orð fingu vit av sonnun at
teg, Harrin gevur, Harrin tekur, ei vit skilja Harrans veg; ei á foldum finnist tann, lívsinsgátu grunda kann; Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn um dyrnar trínur. Hesi orð fingu vit av sonnun at
húsinum". Við øðrum orðum, at eitt húski eru fólk, ið hava felags bústað. Men tað er ógjørligt at grunda eina innkrevjing á felags bústað hjá fólki, tá tað fyri 55% av landsins borgarum er galdandi, at
einum orðaskifti, sum yvirskriftin í Sosialinum hósdagin leggur upp til. Taka nóg nógv av teimum, ið grunda sínar meiningar á Bíbliuna orðið, so verða tað tær bíbilsku meginreglurnar, ið stýra kjakinum. Vit
og Jesus peikar á steinin og sigur: ? Tú ert Pætur (tað merkir klettur), og á hesum kletti vil eg grunda kirkju mína, og helheims portur skulu ikki fáa vald á henni. Steinarnir liggja enn í Jordan ánni
, ein fornleivd úr eini miðøld, sum europeisk lond langt síðani hava lagt aftur um bak, slapp at grunda sítt gudsríki í sama jørðildi, har Avicenna útlegði Aristoteles, og Rumi við orðum sum »eg havi hvørki
