enda komin. Øll fóru við gleði hvør til sín, murrandi okkurt av løgunum frá konsertini kanska henda: Gud, tú ert mín styrki! Og tað ER Hann, bæði á konsertini og tá gerandisdagurin kom aftur.
við góðum sangi. Vegna Undirhúsið ynskti Alfred Olsen eigarunum til lukku við nýggja bygninginum og Guds signing, skrivar Nes kommuna á heimasíðuni. ##med2## Eisini borgarstjórin í Nes kommunu, Jóhannus
og greitt frá sínum upplivingum. - Gud hevur broytt mítt hjarta. Tá ið eg kom heim, kundi eg velja at vera bittur um at maður mín doyði ella glað um at vera bjargað. Gud hevur givið mær styrki til at vent
ikki ber hatur til Gud ella nakran annan fyri hesa hendingina: - Tá ið eg kom heim, kundi eg velja at vera bittur um at missa mannin ella vera glað um, at eg kom livandi frá tí. Gud hevur so líðandi broytt
okkum at enda minnast undanfarnu ættarlið, sum tóku hesu mongu umrøddu stig, vit lýsa yvir teimum Guds frið. Samstundis takka vit tykkum, ið tóku við, sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her
Hví? Tí. Ja, hví? Tí Gud vil ikki. Eg havi oftari enn tvær ferðir hoyrt sendifólk Guds siga, at deyðin skilur hjún. Bara deyðin má høgga knútin á hjúnabandinum. So tað er at bróta Guds orð at lora deyð og
upprunin til tað, sum er. At umframt fysiska heimin, finst ein metafysiskur veruleiki. Vit síggja ikki Gud, líka lítið sum vit síggja elektronir, men bæði opna upp fyri víðu víddum veruleikans.
onkur av teimum gomlu snekkjunum aftur verður drigin úr neysti í heyst… ”Jesus give, hun måtte dø, og Gud beskjære os Lykke; til Kirken i Waaji paa Suderø vi skjænke et Altersmykke!”
við einum merki á vegginum eftir einum krossi myndaliga myndaliga er til staðar sum ein ósjónligur Gud, ið førir marionettdukkurnar á pallinum, í einum meldri, har tað er vónleyst at gera av, hvør tað í
álvarsmál – grundað út frá “Skriftini”, takki eisini øllum hinum løgtingsfólkum sum halda fast við tað sum Guds orð lærir. Sosialurin var so beinasamur at nevna øll sum vóru fyri og tey sum vóru ímóti uppskotinum [...] tingborð. Øll sum kenna hvat Bíblian talar um hesi andstyggiligu viðurskiftir – eiga at atkvøða ímóti. Gud letur Seg ikki spotta – minnist Sodomu og Gomorra. Kann henda, at Hann júst av hesum máli – eins og [...] um tey sum óttast Harran og hugsa um navn Hansara. Og tann dag Eg útinni verk mítt – sigur Harrin Gud herskaranna – skulu tey vera ogn Mín, og eg skal spara tey, eins og maður sparir son sín, ið tænir
