neyðsemjur í gerandisdegnum og um politiskar hugsjónir. Men eg skal viðganga, at eitt mál hevur lagt seg tungt yvir alt og troðkað øll onnur spennandi mál til viks - tað er hetta stríðið um fullveldi ella sjálvstýri

ábøtur enn tær, sum verða gjørdar í hesum døgum. Hetta fer at kosta nógvan pening, og tað kann vera ein tung byrða at lyfta hjá einum so lítlum felagi sum Sumba. Formaðurin í Sumba, Rúni Lisberg, sigur, at felagið

venji rættiliga við bólti í eina viku, og tað hevur gingið væl. At byrja við var kanska eitt sindur tungt at seta fótin til, men tá eg var vorðin heitur, so gekk tað fínt. Tað kann sjálvandi vera, at møðin

meðan eitt tjenar pengar. Tað er ikki dýrt at koma inn í línuflotan í dag, tí hesin partur liggur tungt í sjónum júst nú. So atkomuligheitin er har. Spurdur, hví hann so tímur at fáast við línuflotan, tá

árunum. Men nú eru umstøðurnar so nógv broyttar, at virksemið má halda uppat. - Tað er sjálvandi tungt at lata aftur, og long tíð fer at ganga, áðrenn eg venji meg við, at føroysk egg eru horvin av ha

ár bara at fáa fund í lag við teir upp á eitt korter ella tjúgu minuttir og tí er tað so ómetaliga tungt at samstarva við teir. ? Men hava vit so avtalu í lag um at levera ávísar nøgdir, er prísurin fastur

t.d. at bjarga Smyril-Line – ikki tí, at nakað skeivt er í tí – samstundis, sum tað er ómetaliga tungt at fáa skapt góðar karmar um ein hóskandi tjóðpall? Vit mugu minnast til, at tað er ikki bert tann

t.d. at bjarga Smyril-Line – ikki tí, at nakað skeivt er í tí – samstundis, sum tað er ómetaliga tungt at fáa skapt góðar karmar um ein hóskandi tjóðpall? Vit mugu minnast til, at tað er ikki bert tann

prukku sína og sær tey 40 íløtini standa undir leka á Háskúlanum? Hóast hesa poetisku mynd, so er tað tungt fyri okkum øll, at hetta hús er komið a fallandi fót. Føroya Fólkaháskúli hevur givið tí vanligu

in var fyri fiskimenn, at teirra partur var farin frá einum triðingi niður í 27%. Tað kundi vera tungt at fáa hetta upp aftur. Tað vísti seg eisini. Tá samráðst var um sáttmálan á heysti 1918 um sáttmálan [...] medens problemerne diskuteredes. Rederne bar på større ansvar end udenforstående anede! Der hvilede tunge byrder på redernes skuldre – det burde småmanden ikke glemme” – sagde Ole og så vist på lytterne.