barlast. Og galt tað um at varðveita hesa góðu bar-last. Tað var tað, Gudmund royndi at gera í felags-lív-inum og við gudstænastum yvir-høvur. Tað vóru soleiðis vand-ar, sum lúrdu, og sum hóttu at taka gudstrúnna [...] Joen-sen, prestur og Janus Øss-ur-son, kórdeknur. Gud-m-und kom til Keyp-mannahavn-ar og tók lut í felags-lív-inum altíð tá tað bar til. Hann kom javnan í Før-oy-inga-felagið og hini feløgini. Ferða-umstøðurnar [...] Hann vildi, at tann kristiliga førningurin, tey fingu í kirkjuni, skuldi »smitta av« í tí verðsliga lív-inum í arbeiði, verki og ger-andisdegi. Gudmund Bruun umyrkti svenska Sálmin Fedranna kirkja. Hann

sakførari í Tórshavn. Allir føroyingar hava rætt til at búgva og virka í sínum føðilandi. Í Føroyum var lív lagað manni, um hann hevði pláss á útróðrarbáti og trøð at velta í og annars gagnnýta. Tíðir skifta

her og har tá tað bleiv ov buldrasligt. Tá hon sat og greiddi frá sínum barndómi, og hvussu hennara lív hevði lagað seg, kundi man ikki annað enn hava stóra virðing fyri henni og eitt sindur av ringari samvitsku

okkum í dag úti í heimi dámar so væl at reypa av sum okkara sermerki. Men livdu tey bara sítt stilla lív, uttan at larma og gera um seg, so var eingin, sum legði merki til teirra, tíansheldur mintist tey

í teimum. Og tó var tað einaferð, at her var almikið av øllum. Her ljóðaðu glaðar røddir, her var lív og gleði, men nú er einki. Tað, ið inni var, er spjatt fyri allar vindar, komið á fremmandar hendur [...] er selt uttan sjálvt húsið, men tað skal eisini seljast, so flyta onnur fólk inn, so verður aftur lív og virkan í teim stóru stovunum, men tá verða tær heldur ikki so, sum tær vóru; tí hvør ætt hevur sítt [...] »og tey, ið her búðu, eru eisini farin, deyð ella burturflutt, nú er tómt og oyðið, har ið fyrr var lív og gleði ? ella kanska var tað sorg. Eg dugi so illa at skilja millum hesi bæði, mær tykir, tey eru

fuglfirðingur, tey kallaðu Mussi, beiggi hansara og ein nólsoyingur vóru óførir tónleikarar. Hesir fingu lív í felagssangin, og nógv varð sungið. Serstakliga sjómansvísurnar rungaðu í lastini, men Føroya fólks

væl, at tað eru tey, sum siga, at tað kann als ikki løna seg at brúka almennar pengar til at halda lív í slíkum smáoyggjum. Men hetta eru jú eitt oyggjaland, og so mugu vit royna at varðveita og menna tað

við bólkunum Aria og Dynamit. Aria hevur ikki verið á palli í Klaksvík í longri tíð, men rættiligt lív er komið í Dynamit aftur, eftir at bólkur hevur givið nýggja fløgu út. Dansurin byrjar kl. 23.00 bæði

høvdu hon og hennara alla orsøk at kenna seg rættuliga skelkað, tá lívsins álvari og spurningurin um lív og deyð eftir nøkrum tímum gjørdist meiri nærverandi, enn vit bríggja okkum um. Tíbetur endaði tað

Fængsel. Hanus Andreassen hevur kannað øll viðurskifti, sum kunnu siga frá hesum dapra tíðarbili í lív Janusar, so væl, at vit sum lesarar eru hjá honum har. Vit síggja umstøðurnar fyri okkum, vit kenna [...] eru: »Sum lið í tí framhaldandi millumtekstaliga dansinum.« Nú eru so hesi trý bindini í verkinum um lív og skaldskap J. H. O. Djurhuusar komin at standa í míni bókreól ? undir liðini á stóra savninum , har