sigur Katrin á Neystabø. - Eisini heita vit á myndugleikarnar at skipa fyri betri kunning um, hvat tú gert, um tú ert neyðtikin. Sum er, er so at siga eingin kunning um, hvat ein skal gera at finna nakrastaðni
funnið tað enn, halt so á at leita. Eitt gott lív er at gera tað, sum tú vilt, og at vilja tað, sum tú gert. - Hetta er alt samalt púra rætt, men eg havi eg hug at leggja nakað afturat. Tí sjálvandi skulu tit
og nei. Tað at man fær eina sjúku eru gott, tí kroppurin venur seg við at byggja órinsverjuna. Tú gert meir ella minni tað sama tá tú koppsetur. Tú tarnar ikki hesi mannagongdini, tí tú koppsetur ikki
. Benjamin Huguet eitur maðurin og jú, hann er franskmaður, úr Bretagne í norður-Frankaríki. Hvat gert tú so í Føroyum? Benjamin greiðir frá, at hann er í ferð við at gera ein film um Føroyar, føroyingar
leinkja, misskiljing, frælsisskerjing. Tey flestu angra eisini, at tey lótu seg tøla. Spyrt tú meg, tað gert tú ikki, men svarið er kortini nei. Samkynd eiga ikki at sleppa at gifta seg. Eingin eigur at sleppa
Annars dámar mær væl føroyskar dokumentar sendingar, og so hyggi eg eftir Singleliv og Criminal. Hvat gert tú, tá tú veruliga slappar av? Um summarið eri eg í náttúrini, tá eg veruliga slappi av. Um veturin
tingum – millum annað hondbólti – og tá kann eg øsa meg. Jan Ottosen, hondbóltsvenjari *** –Tað, sum tú gert, er ein stórur partur av tínum persóni. Eg vildi í øllum førum gjarna hitt tað listafólkið, sum sigur
at greiða atkvøðu ert tú við at gera av, hvør tónleikari ella bólkur vinnur hvørja virðisløn. Hetta gert tú við at senda eini sms-boð til 1940, har tú skrivar til dømis Pla 10, um tú heldur, at Hamferð
hetta veruliga tú? spyrja vápnaðu miðnámsskúlagenturnar og hyggja í passið. Hvussu eitur tú? Hvat gert tú ger? Nær fert tú heim? Vælkomin, vælkomin. Eg meini tað. Ein meginregla við trygdareftirlitum,
neyðugu útgerðina til slíkt. Men tú mást ikki minst virða veðrið og umstøðurnar á havinum, tí um tú ikki gert tað, so kann tað ganga galið. Avbjóðingarnar við at vera einsamallur eru sjálvandi, tá okkurt verður