á Grønlandsvegnum í Havn Í 1950 læt Johannes Andreasen upp matvøruhandil í Grønlandi í Havn. Tá ið hann legði frá sær, tók sonurin yvir, og tey seinastu árini hevur abbasonurin Per og kona hansara Gurli
abbi verandi stjóra og eigara, Karl Jóhan Olsen, sum hevði sama navn, ið legði lunnar undir Snælduna. Hann var møbilsnikkari og hevði verkstað, men byrjaði longu í 1949 at spinna tógv úr ull, sum fólk komu [...] úr Danmark, sum eru neyðugar í framleiðslu úr ull. - Ein dani kom upp higar, tá maskinurnar komu. Hann fekk alt upp at koyra og var virkisleiðari á virkinum hjá abba mínum í nøkur ár. Gjøgnum árini er [...] maskinur eru ógvuliga dýrar at keypa, men hava langa livitíð. Tí verða tær ofta keyptar brúktar, leggur hann aftrat. Steðgur í nøkur ár Snældan á Strondum hevur koyrt øll árini fram til dagin í dag undantikið
sum rørsmiðjur. Stutt eftir, at hann var útlærdur sum rørsmiðjur, fór Rólant, sum tá hevði bygt sær hús á Áarbøi 2 á Sandi, undir egna hvs-fyritøku, og fá ár seinni fekk hann sær eisini handil við ymiskum [...] var, eftir at Rólant sum 20 ára gamal á sumri í 1975 hevði tikið sína útbúgving sum rørleggjari, at hann fór undir egna hvs-fyritøku. - Eg vildi gjarna hava eina útbúgving, og møguleikarnir í Sandoynni vóru [...] á Sandi. Rólant Vidtfeldt sigur, at meðan fyritøkan enn húsaðist í egnum kjallara á Áarbøi 2, fóru hann og konan eisini undir handil við ymiskum innan hvs. Men, tá tey fluttu í størru hølini í Tvørgøtu
matvøruhandil úti í Grønlandi í Havn. Tá ið hann legði frá sær, tók sonurin, Arne Andreasen yvir, og tey seinastu árini hevur abbasonurin Per og kona hansara Gurli rikið handilin. Men nú hava tey
stóð í kalda egningarskúrinum og hevði funnið mær ein fløkjustamp, sum sá ómøguligur út. Kanska var hann tað, men um eg tá megnaði at biðja um hjálp, so var onkur meira kønur og vinarligur, sum kundi hjálpa
Vit skuldu millum annað vitja eitt systkinabarn hjá Ronen, sum býr millum Jerusalem og Jeriko, men hann ringdi til okkum og mælti okkum frá at koma har, tí steinar, sum arabar høvdu tveitt eftir fólki og
eykalimur í løgtingið, kundi hugsað sær, at tað var verður bíligari hjá familjum at ferðast sjóvegis Hann hevur sett ein fyrispurning til Johan Dahl, landsstýrismann, og løgtingið fer í dag at atkvøða, um
Og so skoytir Kierkegaard uppí, við sínum spíska penni: »Meðan hann livdi, hevði hann ikki annað enn mold millum oyruni, »og det har han stadigvæk...« Tað stutta av tí langa er, at vit eru øll í sama [...] Kierkegaard um slíkt, sum honum er fyri í gerandisdegnum. Eitt nú, tá ið hann á Vestara Kirkjugarði í Keypmannahavn, har hann plagdi at ganga túr, fekk eyga á ein gravstein, sum avdúkaði, at tað ikki [...] ikki var hvør sum helst, ið har lá. Kierkegaard kendi mannin, og visti, at hann var tiltikin óður eftir jørð, ella jarðarspekulantur, sum Kierkegaard kallar tað. Men maðurin var eisini ein frommur harri, sum
Landssjúkrahúsið í tíðindaskrivi. Hesin depilin líkist frá hinum klinisku deplunum á tann hátt, at hann byggir á sjúklingagongdir og funktiónir, heldur enn viðgerðarhættir og fakbólkar. Nýggju karmarnir
Tónleikur við Holgar, Jóan Jakku, Sámal & Elin, Kristian & Hans, Áki & Jógvan, aldemar, Eivind & Torgunn, Jákup & Ivan. Tey bæði, Finnbjørn Hansen og Jónleyg á Løgmansbø fara at undirhalda við skemti
