leingjast illa heim til Keypmannahavnar. Men spurningurin er, um spælandi venjarin, Vialli, fer at loyva Laudrup at spæla við í kvøld. Eitt er, at tað vanliga ber heilt illa til at rokna út, hvørjar av

truplasta málið í samráðingunum hesaferð. Hesin fiskiskapur føroyinga og tey fiskirættindi, sum Føroyar loyva øðrum tjóðum at njóta í føroyskum sjógvi, hevur verið tað truplasta málið í samráðingunum millum Føroyar

búskaparliga vøksturin, og ongin ivi er um, at ein endurnýggjan av fiskiflotanum er neyðug. Men vit loyva okkum at seta eitt álvarsamt spurnartekin við tað skynsama í at fremja hesa endurnýggingarætlan út [...] verri avleiðingar enn tær, vit sóu í sambandi við føroysku kreppuna í byrjanini av 1990?unum. Vit loyva okkum tí at reisa spurningin, um tær búskaparligu fyritreytirnar í fullveldisætlanini veruliga eru

tónleikin hjá teimum meira svingandi, og tað hevur eydnast, heldur Óli Poulsen. ? Men eg kann ikki loyva mær at siga, at eg eri nøgdur við tónleikin, tí tað eri eg ongantíð. Var eg tað, kundi eg bara givist

Fingu sær skúr í Grátufjørðinum Í 1954 varð aftur strongt á myndugleikarnar í Keypmannahavn um at loyva føroyingum at hava rógva út frá landi um Grátufjarðarleiðina. Jens Christian hevði ta hugmyndina,

eitt brot burtur úr eini heild og so nýta tað í einum heilt øðrum samanhangi, men eg fari kortini at loyva mær at gera tað her. Mær rann í hug sálmaregluna: »Fyri tí tú veitst er rætt doyggj, um so má vera« [...] fyri sínum sjónarmiðum. Hann er hugsjónarmaður, bæði so og so, so tað stendur eftirí. Eg fari nú at loyva mær at gita, hvørjir tankar bilgjast innan í hesum manni í dag. Fyri mær er eingin ivi, at maðurin

líkt til, at vanligu mannagongdirnar ella siðirnir ikki longur galda i kjakinum. Tá kunnu hampamenn loyva sær at skifta ham, og fólk, sum ikki eru við í kórinum, sum syngur um fullveldið, tey kunnu lættliga

Torbjørn Jacobsen vísir á, at sjálvir eru norðmenn so varnir við at fáa útlendskan kapitali, at teir loyva ikki meiri enn 40% av útlendskum íløgum í norsku alivinnuni. ?Men teir eru so strangir, at teir hava

nýggjasta táttinum í alipolitikkinum hjá landsstýrinum. Nógvir tingmenn eru ógvuliga ivingarsamir um at loyva útlendingum meiri uppí føroysku alivinnuna. Ikki minst stúrdu teir fyri, at kunnu útlendingar eiga

nógv fóður sum gjørligt, fyri at fáa so stóran vinning sum gjørligt. ? Á okkara smoltstøð kunnu vit loyva okkum at fáa smoltini so stór sum gjørligt, tí so eru tey væl fyri, tá ið tey verða slept á sjógv