hvat á okkara jørð hendir, Guds megi á øllum vann, sendi okkum frelsu niður, vunnin er ævigur sigur. Staðið av Gudi er halgað, Gud talar runninum frá, ikki skógvar runt um traðka kunnu á hesi grund stá [...] Við tornarunninum vísir Gud sína ævigu makt, faðir við eldinum lýsir, vegin bert hann fær lagt, ei annar máttur kann vinna, eina Jesus alt kann inna. Tornarunnurin enn stendur sjálvt um eldurin brann,

øllum førum ikki eitt orð um, at mínar grundgevingar ikki halda. Tykist enntá tætt við at viðganga, at Gud arbeiðir gjøgnum nátúrligt úrval. Hann nevnir yvirhøvur einki um tær grundgevingar ella niðurstøður

100 ferðir seinastu mánaðirnar, men eingin vil svara mær. Onkur tykist vita svarið, men vil fyri Guds skyld ikki siga tað hart. Men altso, er tað nakað, sum eitur nýtsla av hassj? Er øll nýtsla misnýtsla

søgd fyri 117.ferð. Men í Føroyum hendi nakað, sum hon síðani hevur brúkt nógva tíð upp á at fortelja Gud og hvørjari kvinnu. Hon fekk fulla hugin til arbeiði sítt aftur. Sjálv sigur hon soleiðis um tað sum

fyrikemur mær nógv meira sannlíkur enn tann í dag mótprógvaða hypotesan um, at hvørt orð í bíbliuni er Guds orð. Uttan mun til, hvussu vit tulka m.a. søguna um kvinnuna, sum varð tikin í hordómi, so vita vit

heimildarskaldsöga at lesa. Fyri hvat fingu leiðarar á greiningardeildum, vinnuráðgevingardeildum og gud viti hvørjum deildum, sjey milliónir, átta milliónir, tíggju milliónir (ísl. kr) í mánaðarløn? Læt

er ei meira trænum á. Ein dag tá Gud sær rósu vildi velja at planta heima í sín rósugarð. Ta fagrastu, ið var, hann vildi finna. Hann hana fann í garðinum hjá mær. Gud hevur tikið mína føgru rósu og planta [...] Harranum. Sorgardagur. Okkara hjørtu eru sundurbrotin. Vit syrgja og sakna tykkum so ómetaliga nógv. »Guds náði okkum ber, tá eingin vón er longur« Vegna familjurnar Sólvá og Fríbjørg Hesin sangur, sum Fríðbjørg [...] planta hana í sín rósugarð. Har skal hon standa trygg í allar ævir, ei nakað hóttir rósu mína har. Mín Gud tú ert mín troyst, eg á teg líti, tó ei eg altíð skilji, tað tú gert. Eg syrgi mína føgru reyðu rósu

í alskyns greinum frá blóðrensli til havstreymar, frá jarðargróðri til stjórnmál, frá búskapi til gud vit hvat, alt hetta fólk fær í núlidna heiminum hjá Kundera annaðhvørt løn fyri at tekkjast, góða løn

sum eina klisjé, sum ein sum yrkjari eigur at sleppa sær undan. Hesum eri eg púra samdur við, men gud viti, hví Hanus so sjálvur er farin at brúka slíkar tugdar orðingar í yrkingum sínum. Og "Café Flore"

altargongd Bøur: kl. 11, Inga Poulsen Dam Kvívík: kl. 12, Theodor E. D. Olsen Glyvra kirkja: kl. 11, deyva­guds­tænasta, altargongd, Jónsvein Bech. Talvan gongur fyri deyvameinigheitina Søldarfjørður: kl. 11,