Allar venjingar og tænastur, ið borgarnir høvdu tørv á blivu upprættaðar ss Fys, ergo, talilærari, frisør, tannreins, fótarøkt, ymisk vælvera og somuleiðis andaktir við gleðiboðskapi og góðum sangum. Eg

leiðir og í Kongens København varð farið á frisørskeið. Heimafturkomin byrjaði tygum at arbeiða sum frisør heima við hús. Seinni var tað Lynfrost, sum eitt skifti var tygara arbeiðspláss. Og tey síðstu árini

ar. – Gott eg endaði hjá Gunn-Britt Hvussu ber til, at tú bleivst frisør? – Tað er ikki so, at eg sum barn droymdi um at blíva frisør. Men eg havi altíð gingið høgt upp í vakurleika. Og ein dagin spurdi [...] har, tá eg byrjaði. Um eg ikki endaði hjá Gunn-Britt, so haldi eg ikki, at eg hevði tímað at verið frisør. Tað var har, eg ordiliga fekk eyguni upp fyri fakinum, og eg havi altíð følt meg inspireraða, meðan

seg á sofuna og taka ein lúr seinnapartar. Eitt annað, sum ikki má gloymast er vikuligi túrurin til frisør. Tygara andaliga heim er og hevur verið í Brøðrasamkomuni, sum í Havn er Ebenezer. Har hava tygum