dømis /hundur/. Soleiðis nøkunlunda, hóast talan ikki er um ta veruligu úttaluna, men um eina abstraktión av ljóðunum, men lat tað fara. Innihaldið er so okkurt sum, halda vit okkum til orðið hundur ‘dýr [...] Tað er einki í eitt nú ljóðinum /u/, sum sigur, at tað skal verða brúkt í hundur. Samansetingin av r, n, u, d, h til hundur er tilvildarlig. Hetta ger, at mál kunnu læna orð inn, og øll mál læna. Einki

dómsnevndin helt eisini, at hann dugir hendinga væl at raka ein breiðan lesaraskara. Bøkurnar “Ein hundur, ein ketta og ein mús”, “Pól, hin kuli giraffurin” og “Beinið” peika við sínum eyðkendu og beinraknu

Føroyum kendi hann bert tann lítla føroyska hestin, sum ikki var stórt størri enn ein stórur danskur hundur. Hesin gamli kom heim í øllum góðum og kundi greiða frá øllum, hann hevði upplivað. Og hann fekk

Michelsen og Hanna Bjartalíð føroyska vinnarabókin. Í 2006 vann Bárður Oskarsson við bókini ?Ein hundur, ein ketta og ein mús?, sum hann hevur skrivað og myndprýtt sjálvur. Í dag verður so almannakunngjørt

fast við trimum barnabókum, sum hann bæði hevur skrivað og myndprýtt. Tann fyrsta av teimum, »Ein hundur, ein ketta og ein mús«, er umsett til fleiri mál. Og tann seinasta, »Beinið«, skuldi – sum Bárður [...] flennir. Tríggjar barnabøkur eru útkomnar, har Bárður hevur gjørt bæði orð og myndir. Hesar eru »Ein hundur, ein ketta og ein mús«, »Pól, hin kuli giraffurin« og »Beinið«. - Eg tekni søgurnar fram, og tað [...] myndprýða eina barnabók hjá øðrum rithøvundi, og henda bókin kemur vantandi út komandi ár. Bókin, »Ein hundur, ein ketta og ein mús, er komin út á donskum, íslendskum og fronskum. Hetta gleðist Bárður um, men

við perlubondum, skóleistum og so avbera tíðindafróð. Millum stólabeinini melur ein fittur hvítur hundur, sum øll eru so góð við, og millum vindeyguni stendur stóra fuglabúrið við húsfuglinum, sum eisini

Hansen Føddur: 8. september 1970 Bústaður: Saltangará Giftur: Biritu úr Runavík Barn: Betuel, 10 ár Hundur: Napoleon (langhærdur miniature gravhundur) 3,5 ár Útbúgving: Matematiskur studentur frá Gøtugjógv

órógvaði telegrafstøðini, og M. C. fekk forboð ímóti at brúka tað. Men Wellejus var ikki nakar dummur hundur. Hann læt gjøgnum amtmannin málið fara til Stóra Nordiska Telegraffelagið. Amtmaðurin skrivaði niður

eri stoltur av mínum avrikum í Djúpumýru. Eg havi heldur ikki slept Føroyum heilt, tí mín føroyski hundur er við mær her í Íslandi. Tað er torført at seta orð á kenslurnar, sum eg havi fyri KÍ nú: Tað er

Ends her heima í longri tíð.   Staðið er Margarinfabrikkin, klokkan tjúgu og kostnaður ein hálvur hundur (t.e. 50 danskar krónur).