farmadeildini hjá Smyril Line, áðrenn tað var hann frá 1996-99 sølu- og marknaðarleiðari hjá Eimskip. Frá 1983-1996 starvaðist Heðin hjá Føroya Fiskasølu, haðani hann varð útlærdur í "Shipping" og "Transport" [...] "Transport". Í tíðarskeiðnum hjá Fiskasøluni var hann eisini nøkur ár uttanlands.

hansara áheitan í Sosialinum leygardagin til eftirtektar. Hann sigur støðuna vera sera sera álvarsliga og fer at taka málið upp alt fyri eitt tá hann kemur aftur sseinnapartin týsdagin. [...] Verkfallið Hetta var svarið løgmaður gav Sosialinum, tá blaðið kunnaði hann um slitið á arbeiðsmarknaðinum á middegi týsdagin. Løgmaður sigur tað vera spell, um partarnir á arbeiðsmarknaðinum ikki hava

Evangelisturin Markus og hann vóru systkinabørn. Halgisøgan sigur, at hann á føðioynni Kýpros varð tikin av jødum og brendur á báli í árinum 62, halda teir. Í fornkirkjuni var hildið, at hann skrivaði Hebrearabrævið

uppvaksin í Vestmanna. Hann hevur verið postavgreiðslumaður í Vestmanna síðan 1960. Hann sat á Løgtingi fyri Tjóðveldisflokkin frá 1970-1980, frá 1984-1990 og frá 1994-2002. Hann var landstýrismaður frá

uppvaksin í Vestmanna. Hann hevur verið postavgreiðslumaður í Vestmanna síðan 1960. Hann sat á Løgtingi fyri Tjóðveldisflokkin frá 1970-1980, frá 1984-1990 og frá 1994-2002. Hann var landsstýrismaður frá

Johannesen við Kringvarpið. Men hann vil ikki siga nakað um smálutirnar í skattalættanum, uttan tað, at talan er um ein munandi skattalætta til láglønt og meðallønt. Hann fæst ikki at siga, hvørjar nýggjar [...] nýggjar inntøkur landskassin skal hava, fyri at hava ráð til skattalættan. – Men hann er fult fíggjaður, sigur Aksel V. Johannesen, løgmaður.

Í hesum sambandi hugsar hann sær, at grindamenn fáa eitt skeið í at brúka blásturkrók og mønustingara. Hann hugsar als ikki um at seta grindamenn á skúlabonk, heldur hugsar hann um, at grindamenn eiga at [...] okkum. Hann tekur eisini undir við, at gamli grindareiðsskapurin verður avmarkaður sum nógv, sum gjørligt. - Vit halda í hvussu so er, at blásturkrókurin eigur at verða kravdur, uttan undantøk. - Hann dugir [...] pínuleyst og etiskt forsvarligt, sum gjørligt. Hann heldur, at nógvar av teimum ábótum, sum verða gjørdar, eru bara ein spurningur um tilvenjing. Hann minnist, hussu mótstøðan var, tá ið hvalváknið varð

til, meðan hann var til arbeiðis, setti hann seg í samband við løgregluna. Í hóttanarbrævinum stóð, at konan hansara var burturflutt, og skuldi hann fáa konu sína aftur á lívi, skuldi hann rinda níggju [...] varð Tom Hagen hóttur til tøgn. Skuldi hann fylgja tí, sum stóð í brævinum, skuldi hann hvørki seta seg í samband við løgreglu, ei heldur miðlarnar. Men, gjørdi hann tað kortini, kundi hetta sambært hót [...] sum ránararnir kravdu, at hann skuldi gera. Eftir at hann var komin til hús tíðliga seinnapartin henda dagin og uttan úrslit hevði leitað runt í húsinum eftir konu síni, sum hann eisini átta ferðir hevði

hvat hann skuldi gera. Men, fyrst fortelur Tom Hagen, hvussu hann heldur, at Anne-Elisabeth Hagen fer at reagera yvirfyri hugsandi ránarunum. VG veit at siga, at miljarderurin snakkar um, hvat hann heldur [...] løgreglan Tom Hagen, hvat kona hansara hevði sagt við møguligu ránararnar um hann sum persón og mann. Svarið var, at hon hevði sagt, at hann er ísakaldur og fer ikki at betala. Tað veit VG at siga í kvøld. Hesin [...] lívið - at maðurin er ísakaldur, og at hann ikki fer at gjalda. Hon fer eisini at spyrja, hvat endamálið tá er við at taka lívið av henni. Sambært VG lýsir hann konu sína sum snøgga og helst sterkari mentalt

skipaði seg við Hans Jacobsen, sum formanni….” -og knapt 20 ár seinri stendur at lesa frá fundi á Eysturoyar Røktar-og ellisheimi 28.12.00 undir pkt,4: ”Hans Jacobsen, boðar frá, at hann nú leggur frá sær [...] sær..” Hann var valdur fyri Runavíkar kommunu og hóast ikki limur í býráðnum tey seinru árini,so vísti býráðið honum tað álit, at lata júst hann vera umboð teirra í stýrinum. Hevði júst sett føtur aftur [...] júst vóru teirra! Hans tú vart lættur av lyndi, dámdi væl at skemta og soleiðis fekst tú ”ísin at brána”, tá tað til tíðir tyktist sum ”luftin var køld” og tað ”stóð í botni”. Hans tú dugdi hetta: ikki