møguleikar at yvirtaka málsøkir, sum ikki standa á lista A ella B. Hetta er tað sum t.d. Hans Pauli Strøm kallar ABC leisturin. Áhugavert, men longu í grønlensku heimastýrisskipanini frá 1979, er hesin møguleiki
klokkufrekvensin við klokkuarmin í einum bornholmaruri. Hann svaggjar kanska 1 ferð í sekundið; tað kallar vit ein svaggjtídd uppá 1 Hertz, vanliga stytt Hz. Intel er virkið sum freamleiðis gerilin og Pentium
ótti var ikki so nógv hetta, at avdúka maktina, tey ráðandi og statsmaktina, men—sum Flemming Rose kallar tað—“den offentliges menings tyranni.” Og tað er júst hetta, ið hendir hjá okkum, serliga tá ið
syrgjandi longu ganga á vegnum og bíða..« Tingfólk og CO2 Innanveggja er troðkan um talarastólin. Seigir kallar, har bulur og skalli økjast um bil. Og litfagrar kvinnur við orðafloymi hvørs diskantur titrar undir
Fyri ikki at tala um, hvussu vøkur tey kunnu vera – hansara »yndisbørn«, sum Alexandur Kristiansen kallar sínar týðingar, hóast hann kanska er mest kendur fyri sínar mongu barnarímur og yrkingar. - Barnarímurnar
hann hevur færri met at velja ímillum, og tí verða avrundingarnar í miðal størri. Hetta fyribrigdi kallar Peter Knight ’misnýtsla av tølum’, tí at umsetingin av einari meting um eitt avrik til eitt tal er
frið at liva, sum tey vilja. Men hann heldur avgjørt, at vit eiga at verja børnini fyri tí, hann kallar átrúnaðarligum ágangi. Akkurát, hvussu tað skal gerast, veit hann ikki. - Men fyrsta stigið kann
er um at vera liðugur. »How aboute the price for next tuesday arrivals« spyr annar keyparin, sum kallar seg Dolly. Aftur fara fingarnir dansandi eftir knøttunum, og Annika leggur úr við at bjóða. Boðið
snúlta Hann heldur, at tað er rættuliga undranarvert, at ein av fyrrverandi leiðandi monnum landsins kallar øll tey, sum ikki beinleiðis økja um vinnu og útflutning okkara, fyri uppáhang hjá almenna sektorinum
schweiziska gudsfrøðinginum Karl Barth, um tvey samfeløg, ið mega læra at liva friðaliga saman, tað hann kallar:Svørsins samfelag og Krossins samfelag. Tann kristni, sum fer upp í politikk, má altíð hava fyri