hava gjørt nógv gott, so er eisini nógv, sum eftir mínum tykki kundi verið gjørt øðrvísi. Serliga sakni eg langtíðarætlanir fyri kommununa. Tað tykist sum, at alt verður gjørt eftir einum leisti, har tað

seingjarliggjandi, og tey fáa ikki so frægt sum ein vat­ns­opa, uttan onkur gev­ur teim­um at drekka. Eg sakni á­huga fyri hesum øki­num. Undir verkfallinum hava nakrir stovnar fingið und­an­taks­loyvi, so fólk

tapini fyri finska HJK Helsinki, vil gloyma tapið fyri Gibraltar. Til heimasíðuskrivaran á fsf.fo: Eg sakni eina frásøgn. Tað eru ikki bara fótbóltsspælararnir, sum brúka tíð upp á handan bóltin. Fólkini, sum

nú var Piddi farin. Góðu tit, sum stóðu honum nær, Harrin styrkið tykkum í sorgini. Góði Piddi, eg sakni teg nógv, vit møtast aftur heima í himli, har verður gott at vera. Ærað veri minnið og hvíl í friði

blaðsíðir og er heft. Uppskriftirnar eru stuttar og greiðar og loysa uppgávuna til lítar, men tó sakni eg kanska okkurt persónligt íkast frá Oddvør sjálvari. Her hugsi onkra persónliga hugleiðing ella

minni. Bara tykkara nærvera gav kensluna av, at nú er jól. Nú eru hetta kær minnir. Mamma! áh, sum eg sakni at kunna ringja til tín. Tú vart altíð í mínum parti, táið tað tyktiskt sum um at øll vóru ímót. Tú

hædd fyri øllum íløgum á samferðsluøkinum, sum neyðugar eru at gera. Sum politikari í høvuðsstaðnum sakni eg, at ikki eitt orð er nevnt um hetta økið. Tað eru longu nógv ár síðan ein avtala varð gjørd um

tær. Á 70 ára føðingardegi tínum hátíðarhildu vit dagin við minninum um teg, sum fylgir okkum. Í sakni føla vit takksemi fyri alt, tú hevur verið fyri okkum. Uggan í at tú nú ikki følir sárka og pínum

borgarstjóri í Havn. Røðan snúði seg um teir, ið farnir vóru, og foreldur, konur og børn sum sótu eftir í sakni. Borgarstjórin greiddi frá arbeiðnum at fáa minnisvarðan reistan. Vígsluhátíðin endaði við, at avvarðandi

nar minna meg mest um tveir eineggjaðar tvíburðar, sum hava fylgst í øllum, bæði dag og nátt. Eg sakni ljóðið frá seymimaskinunum, sum hava seymað okkum tey fínastu klæðini, og hvørt ljóð altíð bar boð [...] endaði við at eg var blivin so stór, at eg koppaði vogninum, men tað hendi mær einki. Góða mamma eg sakni teg. Hvar blivu øll av, sum mamma kendi so væl, vinir, grannar, arbeiðsfelagir og nógv nógv onnur [...] hesi sýnast ikki at hjálpa tá ein er langt niðri, í størstu neyð, orsakað av missi, stórari sorg og sakni. Kann nakað vera verri enn at missa mammu sína, hjá so smáum børnum, sum nú í okkara føri, og aftaná