Jan Christiansen ffl 1. kvinna ______________________| LISBETH PETERSEN smb ______________________ Páll Petersen ffl ______ _ _ _ _________________ Torfinn Smith jfl 2. kvinna ___________ KRISTIANNA REIN [...] ______________________ Leivur Hansen tjv 3. kvinna ________________| KATRIN DAHL ffl _ _ _ _ Svend Aage Anderse jfl ________________ Schumann Hjaltalin smb 4. kvinna ________________ ELIN LINDENSKOV jfl _____

Jan Christiansen ffl 1. kvinna ______________________| LISBETH PETERSEN smb ______________________ Páll Petersen ffl ______ _ _ _ _________________ Torfinn Smith jfl 2. kvinna ___________ KRISTIANNA REIN [...] ______________________ Leivur Hansen tjv 3. kvinna ________________| KATRIN DAHL ffl _ _ _ _ Svend Aage Anderse jfl ________________ Schumann Hjaltalin smb 4. kvinna ________________ ELIN LINDENSKOV jfl _____

afturhald. Eg eri heilt vís í, at eg ikki gevist at skriva, so leingi eg havi lív og heilsuna. - Tú ert kvinna og nógv tær flestu skaldsøgur, sum út eru komnar á føroyskum í langa tíð eru skrivaðar av kvinnum

vøgguvísur yvir til Kingo sang. Hetta má sigast at vera ikki lítið av einum bragdi, tá ein 17 ára gomul kvinna fær við síni rødd spent seg so víða. At hon syngur sangir hjá Regini Dahl, Hanusi Johansen, Kingo

ein ung kvinna við onkrum løttum ljósareyðum flákrandi uttan yvir sær, kemur í tjalddyrnar, og tónleikurin tekur at spæla. Í hesum mansdomineraða veitslulagnum er knappliga ein hálvnakin kvinna einsamøll

at hitta leiðaran. »Ger so væl. Far bara inn. Hann situr har inni«, eru boðini, ein smílandi, ung kvinna gevur, tá eg, lastaður við skriviamboðum og fototóli, komin inn. Og har inni í lítla rúminum situr

sigur Sóleyð. Hon hevur roynt eina líknandi kapping fyrr, tí í 1997 varð hon kosin Føroya fimasta kvinna. Tá var bara kappast í forðabreytum og slíkum, og ikki í bikini og kjóla. Eingin slík kapping hevur

heilsar, og fer so avstað. Man hoyrir onkran syngja spakuligt, og hettar er so Elsa. Ein ljóshærd kvinna í einum hvítum kittli, og hon sær sera glað út. Elsa bleiv útlærd fyrst í 1983 í Havn hjá Tordis

umrøðuna og byrjað varð í gjárkvøldið. Í sendingini Tilvera, sum Armgarð Arge skipar fyri, fer ein kvinna, sum hevur stríðst við sjúkuna í fleiri ár, at greiða frá, hvussu hennara lív og levnaður hevur verið

till 1901, och slutar med den brittiska ockupationen av Färöarna år 1940. Huvudpersonen är åter en kvinna, men skildringen växer ut till en mindre kollektivroman, som i sin tur innehåller en återspegling