Bókin »Gatefolk og Fyrlysmennesker« kom út fyri síðstu jól, og mong vóru tey, ið keyptu. Her í Noreg er onnur útvgávan útseld, so nú er tíðin komin hjá okkum at takka øllum. Bókin er skrivað av blaðkv

Tað skrivar Løgmansskrivstovan í tíðindabrævi eftir fundin: »Bæði Føroyar og Noreg hava havt eitt søguliga sterkt samstarv við Russland, og júst Russland var ovast á breddanum, tá ið Bárður á Steig Ni

– Kappingin gevur íðkarunum hjá felaganum møguleika at kempa á hægsta stigi í Norðanlondum og vónadi vísa, hvat føroyingar kunna innan Taekwondo kampítrótt, skrivar felagið. – Hwarang Føroyar luttekur

prenting í Noregi Á sumri í 1939 fekk Jens av Reyni fatur á norsku prentsmiðjuni, Grøndahl & Søn í Oslo, sum átók sær at prenta Bíbliuna á føroyskum. Farið varð undir at seta tekstin um nýggjársleitið í [...] sum onkur vil vera við. Eftir heimsbardagan varð samarbeiðið tikið upp aftur við Grøndahl & Søn í Oslo, men teir søgdu, at teir megnaðu ikki at prenta føroysku Bíbliuna innan tey fyrstu 3 árini, og tá

spurningurin ikki nógv greinaður fakliga. Eitt undantak er tó Eivind Smith, professari í statsrætti við Oslo Universitet. Hann viðger í kap. III, serliga s. 90-92 og s. 94-96, í 1. útg. av bók síni Konstitusjonelt

á Dansk Bibel Institut í Keypmannahavn, har hann tók bachelor, síðani tók hann master á Fjelhaug í Oslo, og at enda las hann á Lærda Háskúlanum í Keypmannahavn, haðani hann hevur sítt endaliga prógv. Í

Grevsgard, Anne, Bjarne, Grønvik, Oddrun, Kvammen, Dagrunn, Nordang, Øystein Njaal (Ritstjórar). Oslo: Forlagstrykkeri. 2-21.

av ”Foreign Service” og virkaði sum 1. skrivari á bretsku sendistovunum fyrst í Santiago, síðan í Oslo. Í 1953, eftir at hann eina tíð hevði arbeitt í uttanríkisráðnum, varð hann sendur til Bonn, Athen

var en tid i lære hos billedhuggeren Ståle Kyllingestad og blev derefter optaget på Kunstakademiet i Oslo, hvor han i tre år gik på malerlinien hos Reidar Aulie og Halvdan Ljøsne. Tróndur Patursson er i dag

Færøyskt bokatal. Eller ei lista yver alle bøker paa færøyskt maal og nokre framande um Færøyarne (Oslo, 1905). Í dag verður nógv tosað um elektroniskar miðlar, útvarp, sjónvarp og teldur, og sagt verður