Fraklandi, Italia og heilt úr Japan, greiðir Sunleif Rasmussen frá. So tað er greitt, at tað setir síni spor. Men tað liggur nógv hart arbeiðið aftan fyri, áðrenn ein kemur so langt, sum Sunleif Ramsussen nú

í Lørenskog var undir eftirliti. Í eitt heilt ár hevur nevnda bræv verið millum týdningarmiklastu spor hjá norsku løgregluni í royndini at finna út av, hvør stendur aftan fyri tað, sum hendi feigdarmorgunin

vórðu vindeygu skift og bygningurin varð klæddar, men nú hava veður og vindur av álvara sett síni spor – Ætlanin við skúlaheiminum var, at tað skuldi vera eitt heim, har næmingar sova, eta, og njóta

og nú skar so hetta býráðið ígjøgnum og gjørdi av at seta ferðsluljós upp. Samstundis skuldi eitt spor gerast afturat til bilar, sum komu yviri við Strond og skuldu niðan eftir Hvítanesvegnum og í tí sambandi

Tað venda vit aftur til seinni. Misnýtt Fyri 18 árum síðani byrjaði tað, sum kom at seta týðulig spor á barndóminum og ungdómin hjá kvinnuni, og sum nú hevur noytt hana at byrja tilveruna næstan av nýggjum

í heimi, sum siga, at kvinnur skulu vera klænar og perfekt proportioneraðar, hava eisini sett síni spor í Føroyum. Miriam greiðir frá, at tað fleiri ferðir er komið fyri, at kvinnurnar ikki síggja sín egna

til hjá almennum stovnum, uttan at teir verða provatiseraðir. ? Her eru tað alt ov nógv og greflig spor sum ræða, tí tað verður ongantíð eitt sunt og gott samfelag, sum spyrst burturúr at flyta samfelagsvirðini

liðin, síðani fyrsta plátan hjá Frændum sá dagsins ljós. Síðan tá hava menninir í Frændum sett síni spor í føroyskan tónleik, og avgjørt hava mongu løgini verið ein stór samfelagslig inspiratión upp ígjøgnum [...] heimin, tá ið talan er um tónleik, og við einari ørgrynnu av hittum, hava teir veruliga sett síni spor í tónleikaheimin. - Tað hevur stóran týdning fyri meg at fáa Robin Gibb til Føroya. Hann eigur ótrúliga

at tey, ið ikki megna dagin, eisini koma við. Vit skulu fjálga um, har aldurdómurin hevur sett síni spor, og arbeiðshondin slepti. Sum kommuna skulu vit tryggja, at okkara eldhugaðu fólk í eldrarøkt og

løgið ár, sum vit nokk øll koma at minnast afturá onkursvegna. Koronastøðan kemur at seta síni spor, og Pál Weihe roknar við, at vit eisini fara at minnast ólavsøkuna í ár sum eina øðrvísi ólavsøku