við bussinum at síggja seg um í Vágum. Túrurin eftir Vatninum er drúgvur at sigla, men tey bæði, ið manna bátin, eru so blíð og hava tey røttu evnini til at undirhalda fremmandafólki. Sigast má um mannin

tað er mítt arbeiði. Við hvørt stendur mann undrandi, tá fólk spyrja, hvat annað mann ger. Millum manna er tað næstan vorðið til, at tingarbeiðið er vinstrahondsarbeiði, og mann skal gera okkurt annað eisini

ólavsøku, tá ið úrslitið aftur skal leggjast fyri samgonguna. Enn er ikki avgjørt, hvør annar skal manna bólkin, men tað er rættiliga vist, at teir báðir sandoyartingmenninir, Gerhard Lognberg og Páll á

er, hvussu skjótt farast kann fram fyri ikki at renna okkum í tann fløskuhálsin, at vit ikki fáa manna tey størvini, vit skapa. Merkir tað, at eftirskúlin í Hvalba er á fíggjarlógini? - Í skrivandi løtu

skipanini við Føroyum sum eitt valdømi fyri at takka. Vit fegnast um, at fleiri kvinnur nú fara at manna okkara høgtvirda ting. Hetta er bæði rætt og náttúrligt og í tráð við andan í demokratiinum. So tillukku

“Í Føroyum skulu føroyingar ráða “ Eru tað ikki bara føroyingar, sum manna okkara lógevandi ting – løgtingið? Okkara landsstýri, øll okkara bý-og bygdaráð og allar okkara leiðslur innan tað almenna og

møguleika at trívast í starvinum enn ein, sum ikki hevur tilknýti til oynna. Vinnumálaráðið fer nú at manna ein setanarbólk, sum síðani skal viðgera umsóknirnar. Væntandi verða nakrir umsøkjarar tiknir burtur

Johan Dahl nemur við trý øki, sum í sjálvum sær hava stóran politiskan týdning og stóran áhuga millum manna. Vit skulu hefta okkum eitt sindur við ES málið. Søguliga hevur ES málið havt eina løgna lagnu í føroyskum

her verða nógv ymisk evni tikin fram, bæði um eplir, hoyggj, fiskivinnu og annars hvat rørir seg manna millum, siga teir tríggir Eggin Poulsen, Hallur Samuelsen og Dion Hansen. Ein góðan dag í farnu viku

hvørja ferð samgongulimur ber seg at sum í hesum føri Jenis, minkar áltið á sitandi samgongu millum manna. Her skal vaskast upp og niður, um ikki alt álit skal vera fokið áðrenn langt um líður. Lat okkum