oman móti høvuðsjarnbreytarstøðini. Hann deildi og rópti alla tíðina. Hin segði einki, og tað gjørdi hundur hansara heldur ikki. Hann var bara væl nøgdur við kipsini úr skálini, sum tann illi maðurin hevði

ómegd høvdu longri næsar enn landsstýrismaðurin. Høvdingurin í Tjóðveldisflokkinum sum ein bukaður hundur, sum nú hevði lovað at skikka sær væl, og formaðurin í Sjálvstýrisflokkinum smílandi, sum tá teppið

svenskt og ikki danskt í samrøðuni! Vinmaður mín mátti so pent standa skúlarætt og sum ein flongdur hundur greiða lærara sínum frá, hvussu leingi eg hevði búð í Svøríki, at tað tessvegna lá betur fyri hjá

Bókadeildin endar tað við manér. Fyrst í hesum mánaðinum varð greitt, at nógv umrødda myndabókin Ein hundur, ein ketta og ein mús er innstillað til Bókavirðisløn Útnorðurráðsins 2006, sum kemur afturat heiðurinum

Tórgarð hevði skrivað ævintýrið um til einmansleik, har hann sjálvur spældi bæði hermaður, kelling, hundur, prinsessa o.a. Tað einasta, hann hevði at hjálpa sær, var eina kistu, ein tendrara og so tónleikin

Syðrugøtu. Uttanfyri húsini standa tveir bilar við amboðum í, og við annan teirra liggur ein svartur hundur og durvar. Av takinum hoyrast hesi taktføstu hamarsløgini, og aftanfyri nakrar plátur síggjast tveir

greiðir Heri Simonsen frá. Heri sigur seg hava ein sera greiðan noktingarpolitikk, sum sigur, at um ein hundur er úttanfyri eini hús, so fer hann ikki inn við posti. ? So kunnu tey kalla meg øll tey ókvæmisorð

har Emma hevur dekkað upp. Og meðan prátið gongur, verða vit førd inn í ein heim, har hendur og hundur, saman við hinum sansunum, virka sum eygu Una. Og nógv er, sum vit síggjandi ikki hugsa um í ger [...] og mátar við tummastokki og sær ikki eitt petti. -- Myndatekstir: uni_arbeidir Til forsíðuna uni_hundur Uni og Emma geva kríatúrunum. Altíð saman við trúgva fylgisveininum Lotta, sum er 13 ára gomul nú

eggina og úr posanum, fór hann at eta sum um einki var hent. At enda legði hann seg sum ein hundur og lá sum ein hundur eisini, verður sagt! Uppboð og fletting Klokkan 18.15 løgdu teir 25 menninir við veðrinum

veghædd, og bæði hurðar og vindeygu er gyrd við tjúkkum jarnrimum, so alt líkist einum fongsli. Ein hundur goyr innanfyri, tá vit stíga út úr hýruvogninum, og tulkurin rópar inn um rimarnar og spyr, um nakar [...] eitthvørt heldur illsliga við hundin. Umsett til føroyskt hevði tað ljóðað nakað soleiðis: - Halt kjaft hundur! Tað varð í hvussu er úrslitið. Hundurin steintagdi restina av tíðini, vit vóru inni. Stjala av berari