hevði góðtikið at onkur kom og segði við tey, at nú er verkfall so nú kanst tú ikki vera heima longur, spyr hon. Hon sigur, at tað eru ikki øll, sum hava nakran at flyta til hesa tíðina, verkfall er.
ein ærligan møguleika at sleppa upp í alivinnuna, uttan at ein av alarunum gevur grønt ljós. Hann spyr um nakar kundi hugsað sær, at ein ávís donsk fyritøka fekk einkarrætt til eini 70% av allari danskari
heilsuverkinum og í skúlaverkinum. - Og hvar er vinnupolitikkurin og hvar er útbúgvingarpolitikkurin, spyr hon eisini? - Tað eru tær nýskipanirnar, sum skuldu givið okkum ein stóran vinning. Ístaðin eru j
tveimum av Argjum og einum úr Havn. Á leguni gera tey mangt og hvat, og sum teimum ungu dáma. Tá ein spyr Eyðun, hvat honum dámar allarbest, nevnir hann beinanvegin trý ting: Bíbliutímarnar, jollurnar og
hava fokus og minnast, hvat málið snýr seg um. Eg segði við Hans Enoksen á vitjan hansara her, at spyr hann meg til ráðs, so sigi eg, at grønlendingar mugu halda fast, tí hetta er stórmál, ið er av stórum
Í flest øllum málum og vinnum meta vit okkum eftir okkara grannalondum, tó ikki í landbúnaðinum. Spyr teg sjálvan hví? Samanborið við okkara grannar koyra vit við eini avoldaðari skipan, ið skomm er at
eksotiskar Føroyar eru. - Vit dyrka ikki okkum sjálvi og oyggjar okkara, hví skulu so onnur fólk gera tað, spyr Hans Fróði Hansen - Hví skulu fólk koma úr øðrum londum, at vitja fuglalívið í Nólsoy, Enniberg ella
vera uttanríkisráð og sendistovur uttanlands raðfestar fram um heilivág til ólekjandi sjúklingar, spyr við rættiliga beiskari rødd. - Eru vit so framkomin, sum vit ofta siga, at vit eru? Verða vit heimsins
landsstýrið beinleiðis gloymir, at tað er altso eitt Løgting, sum situr við endaligu avgerðini. Hann spyr eisini, hvussu tað ber til, at samgongan pening til sendistovur um allan heimin, tá ið ráðini ikki
hann kann koma við heilt ógrundaðum útmeldingum uttan at hann fær nóg sterkt svar uppá tiltalu. Hví spyr eingin Nyrup um, hví hann heldur 4-5 ár eru rímulig. Hvat liggur í boðskapinum hjá honum? Eru 4-5
