Ringt er at koma norður til Mikladals og vita, at tað manglar ein persónur, sum vit ikki skulu síggja meira. Abbi, eg dugi ikki at ímynda mær, at tú ikki ert ímillum okkum meira. Abbi var sum ein pápi

Góði abbi. Hóast vit vistu, hvønn veg tað bar, vóru boðini tung at fáa um, at tú vart farin foldum frá. Eftir einum langum og virknum lívi á sjógvi og á landi fór heilsan hjá tær at bila tað seinasta

Ingibjørg, fødd á Slættanesi 26. juni 1926, deyð 8 decembur 2004 Hóast er kenni meg lítlan at skriva minningarorð um verforeldur míni, Dánial og Ingibjørg, so havi eg tó valt at royna. Eg haldi, eg tori at siga

Soleiðis byrjar Nyholm Debess ein sang, har hann minnist aftur á barnaárini. Tá ið deyðin vitjar, støðgar ein á, og lívið saman við honum ið farin er, avmyndast sum ein filmur. Serliga barnaárini og u

Eg var púra rólig, og var vís í at tað fór at laga seg inntil Ogga (Elinborg) ringdi og segði, at nú fekk hon ikki kontakt við Palla longur. Eg hoyrdi á Oggu at okkurt var galið.. og so var ! Aldrin f

Tung vóru boðini, tá vit fingu at vita, at tú ikki var millum okkum meira. Hetta var, hóast heilsan var farin at bila, rættuliga brádliga. Tosaðu við teg stutt áðrenn, og tað var sum vanligt at hoyra

Róa kendu vit fyrst og fremst frá ítróttinum. Hann var ein av teimum bestu ítróttarmonnunum, Føroyar hava átt. Fleiri ferðir var hann FM-vinnari við bestu liðunum hjá HB og Kyndli. Á hesum liðum vísti

Eg var farin til arbeiðis á skrivstovuni á lærda háskúlanum í Álborg hendan mánamorgun, sum so mangan áður. Alt var tó ikki sum vanligt. Eg var júst afturkomin úr Føroyum, har Beinta - ein góður vinur

Hin 6. apríl í ár kundi Niclas havt fylt 93 ár. - Nú er nakað fráliðið, síðan pápabeiggi mín, Niclas F. Højgaard úr Rituvík andaðist hin 8. juni 2004. Hetta vóru tungir dagar at koma í gjøgnum hjá okk

Góði John gubbi. Sjálvt um eg eri ógvuliga kedd, so eri eg álíkavæl so glað fyri, at tú endiliga hevur fingið frið. Títt lív á hesi jørð var ikki lætt. Varð sjúkur í bestu árum og sjálvt um øll gjørdu