Síðani hevði Signar á Brúnni, landstýrismaður, orðið. Hann nevndi, at hann altíð hevði havt áhuga fyri list, ikki minst listaøkinum, sum Janus hevur arbeitt við. Signar á Brúnni helt, at felst øll munnu vit
skúlum, sjúkrahúsum, almannaverki, streymveting, telesamskifti, tunlum, fakfeløgum, bókmentum, aðrari list, Fróðskaparsetri og altjóða ítrótti. Ongum avtalum við onnur lond. Skuldi ræða fólk Hugsið tykkum
fjølbroytt kvøldskúlatilboð, Bókasavn, Ítróttarhøll, eitt nýmótans Ungdómshús, sum umframt at fáast við list, hevur egið tónleikastudio og egna radiostøð. Her er eitt framúr fjølbroytt og ríkt tónleikalív og
hevur nakað at bjóða øllum aldursbólkum. - Her er ein góður blandingur av siðbundnari og nýhugsandi list – av lokalum og altjóða úrmælingum. Av verðsligum og trúarligum tiltøkum. Jú, samanumtikið kunnu vit
eisini í góðsku livdi upp til successina. Talan gjørdist um frálíkt sjónvarp. Sjónvarp, ið lýsti stóra list og eisini stórar kenslur. Men tá avtornaði stóð føroyska Vígdis við sigrinum, teimum nógvu pengunum
onkuntíð endar við, at fólk blanda seg ov nógv uppí hjá hvørjum øðrum. Eg sakni diskussiónirnar um list, heimspolitikk, kærleika, sex og meiningina við lívinum. Flestu føroyingar hava sínar meiningar um
realitetssansur. sum forvirrar. Har aftrat sjálvandi við ískoyti av hugi hjá vissum fundamentalistiskum bólkum, at provokera har til ber, so tað góða sambandi millum londini í ríkisfelagsskapinum
tikk, og at vit gera meira fyri at fáa listafólk okkara út í heim. Og so ynski eg, at vit styrkja list, sum ikki bert er til eyga og oyra, so sum bókmentir og sjónleik. Og so kundi eg hugsað mær, at T
ofta sammettur við amerikanska mentan, og Eivør hevur rættiliga sterkar norðurlendskar røtur í síni list, vísur hann á. Og hendan samanrenningin er óvanliga spennandi. Ótrúliga Eivør Føroyingar kenna Eivør
Blaðm.: Hvat er tað, sum ger Piaf so mikla? Eg haldi, at tað er tað, at hon ongantíð slakar í list síni. Hetta skilur hana frá øðrum ella sum vit siga á íslendskum, setur mark millum feigan og ófeigan
