reingerðarevni eru, í størri ella minni mun, ring fyri nátturuna, og tí er av størsta týdningi, at vit vanda okkum væl um hvørji evni, vit nýta, og sjálvandi hevur nøgdin eisini stóran týdning. Tað finst í dag

Serliga hesi seinastu tvey, trý árini, er tað týðiligt, at tað sæst aftur, at menn eru farnir at vanda sær meiri um at fáa vakran seyð. Annars er ætlanin at sýna lomb í Hvalba 4. november. Men áðrenn tað

Skipafelagið brúkar ger, at pallarnir verða lyftir upp og av bilum alt ov ofta. Hetta hevur við sær vanda fyri skaðum og tað hevur verið ein trupulleiki hjá okkum, sigur Niels Mortensen. Seinkingarnar er

ótta fyri, at søgan, tá føroyingar í 1946 vóru til samráðingar, fer at endurtaka seg. Hann sær ein vanda fyri sær, har fólkatingið fer at binda stjórnina til at leggja eitt alternativt uppskot fyri landsstýrið

StÍF leikararnir sóu eisini út til at hava mist alla vón um hetta mundið, so sigurin kom ongantíð í vanda. Rápa við aftur Síðani Daniel Rápa kom til Føroyar fyri góðum ári síðani, kann ikki sigast, at hann

seinastu løtuna, fekk neistin høvi til at pynta um endaliga úrslitið, uttan at sigurin nakran tíð kom í vanda. Leikandi venjarin hjá StÍF, Jónleif Sólsker, kundi at enda seta eitt hóskandi punktum fyri dystin

og her er nakað, sum vit mugu taka upp, sigur Signar á Brúnni. Gransking Signar á Brúnni sær ongan vanda í, at vinnulívið skal inn at stuðla gransking, tí her er býtt upp í fleiri sløg av gransking. - Tað

komu tær ongantíð, áðrenn Stjørnan at enda gjørdi enn eitt hál, soleiðis at sigurin ongantíð kom í vanda. Til tíðir var talan um ein væl leiktan dyst, har skipaðar álopskombinatiónir vórðu royndar, og hóast

eru fáir í tali, men tá John Høgnesen byrjaði at smíða bátar, var orsøkin ikki at handverki er í vanda at doyggja út. Heldur var tað av áhuga. – Eg hugsaði ikki um, at hetta var eitt handverk, sum er við

allir í senn. Tann bráða útbyggingin av landsumsitingini, sum hevur verið tey seinastu árini, skapar vanda fyri, at tað sama hendir einaferð aftrat. Tað var heldur ikki hugsingur um, at fyrisitingin sjálv [...] lumpa seg: Vit kenna øll málberingina ?at stinga høvdið í sandin sum strutsurin og ikki síggja nakran vanda ella trupulleika?. Eg sigi bara: takið ikki hatta upp á tungu, um ein avstraliari er til staðar, tí [...] stingur ikki høvdið í sandin, tá vandi er á ferð, tí so hevði hann helst verið kvaldur. Grunar hann ein vanda, sum er langt burturi, leggur hann seg skerflatan og toyggir hálsin frameftir, so hann sær, um vandin