HB vitja steypavinnararnar í Víkingi seinnapartin, men tann uppgerður verður av ongum. Tað er nógv brim av landsynningi á Gøtuvík. Vindurin er nógvur, og tað hevur regnað av grimd fyrrapartin. Tað verður
og tað var berg fyri, kann mann kalla. Har var ein urð, og til alt held var fjøra, men tað var nógv brim. Var tað langt í land? Ja, tað var nokkso langt. Eg fór so. Eg dugdi væl at svimja, so tað hugsaði [...] eftir endanum. Vindurin var nú grúiliga nógvur, men tað vísti seg fyri mær, sum um at tað bleiv minni brim tá fjøra bleiv. Eg veit ikki, hvør ið kom aftaná annan, tað veit eg ikki. Men eg fór so at royna alt [...] fór eg niður aftur, tí eg visti ikki, hvar eg skuldi vera. Alt kundi fara hvørja løtu. Tað var meira brim enn so. Tá tit komu upp – har var jú einki hús fyri? Einki hús var fyri, nei. Men vit vistu, hvar
So var sloppið sær í koyggjuna. Klokkan knapt tíggju var tað, at róp kom í, at vit fara á land. “Brim forút í lu.” Skiparin hevði verið á dekkinum alla vaktina og hevði verið í oljuklæðum. Men hann var [...] kokkurin (Óla Jákup Hansen) blivu vekk, meðan eg stóð har. Tá lá skipið so nógv undir. Tað bleiv so nógv brim, so eg passaði mær løgir at sleppa aftur upp í rigningin. Tá vóru nakrir komnir í rigningin, og tað
Fleiri aðrir bátar vóru við at farast tann dagin. Tað var greytasvart í mjørka, aldan var stór og nógv brim var við landi. Rákið mundi vera øðrvísi, enn menn roknaðu við, tí fleiri komu skeivir, tá ið teir
Jógvan E. Ósá. Tiltakslimir: Jóhan Seyer Hansen, Olivur Næss, Oskar Hermanson, Rudolf Joensen og Jógvan Brim Joensen. Skjótt eftir stovnanina gjørdust onnur sjónleikarafeløg og ungmannafeløg limir, og MáF fekk
og harafturat verður tónleikur, sum næmingar, ið taka tónleik á hástigi, framføra, eins og Bernhard Brim og Dina og tær spæla og syngja. Eisini verður kafé í kaffisteðginum í sambandi við at 1.HF savnar
og harafturat verður tónleikur, sum næmingar, ið taka tónleik á hástigi, framføra, eins og Bernhard Brim og Dina og tær spæla og syngja. Eisini verður kafé í kaffisteðginum í sambandi við at 1.HF savnar
sín vogn. - Ja, sjálvt ein slíkan góðveðursdag sum í gjár (mánadagin í hesi vikuni, blðm.), var nógv brim í Fámjin, vísir Johan á. Áðrenn “Borgin” kemur so langt sum í sítt egna neyst, skal hann umbyggjast
hómast eingin onnur hugfarsligari leið í politiska bjargalendinum? Sjálvstýrið er gamalt. Bernhard Brim, skald og skemtari, sum dámdi væl at tað rímaði, hevði eina strofu um henda »fínaflokk«, skemtilig
eisini høvið at síggja brim. Cosmin fór so nær briminum, fyri at fáa nakrar dramatiskar myndir í kassan, at undirritaði mátti rópa á hann um ikki at fara longur út. Tey kenna ikki til brim í Rumenia. Av tí,