neyvan verið ráðharri longur. Mær vitandi byggir politiska skipanin fyrst og fremst á álit, og ein slík lygn er álitisbrot av ringasta slag. Men vit hava eftir hondini vant okkum við, at her á landi fær einki

n (endurtøku) Ástøði, at hitt vaksandi fostri, hitt ófødda, stuðlar menningarlæruni. Ein tilætlað lygn, sanniliga. Tað tykist sum staðfestingin hjá Dr. Thompson, at koma darwinismunnar hevur dálkað vísindinnar

so longi, til gongd kemur á sjálva byggingina, tí nú er nóg longi klandrast og bíðað... Tað er ikki lygn, tá jeg sigi, at skúlaumstøðurnar okur (og fleiri undan okum) hava livað við hesi 3 árini, ikki eru

kroystu teir landsstýrið at koma inn við pengum. Ognirnar skuldu tá vera null verdar. Men hetta var lygn. Hetta var nakað, sum varð skapt og ikki nakað, sum var reelt. Um orsøkina til at henda loysn varð

komin í – stóru og feitu yvirskriftirnar skuldu jú selja, so vertin á hvat var sannleiki og hvat var lygn. Sjálvandi gjørdist hetta ovboðið fyri mong her á landi. Fleiri trivu í pennin, og sendu viðmerkingar

minkaðar, ella vísti vektin skeivt og so framvegis í tað óendaliga. ? Tá tú soleiðis livir uppá eina lygn, mást tú læra at snúgva tær. Skuldi eg inn onkustaðni, har fólk sótu niðri, stóð eg fyrst í hurðini

at fáa krabbamein økist við nøgdini av nýttum rúsdrekka...”, tá er hetta—orsaka málburðin—lodrøtt lygn. Ókey, sannleikasvik, meðni. Og tað veit ráðið væl, tá ið tað á bls. 62 slær fast, at menn, ið drekka

saman við yngstu dóttir okkara, Duritu. Mín sann, um vit ikki eisini vunnu. Fyri at tað ikki skal vera lygn, so luttók eg saman við eldru dóttrini, Anniku í 2015, og vit vunnu eisini. Eg kann tí reypa mær av

hjá Daivu Toumaite. At siga, at Daiva ikki var ein týðandi spælari sunnudagin, vildi nokk verið ein lygn. Men týdningurin av sterka litavanum var ikki eins sjónligur hesaferð, sum hon onkra tíð hevur verið

Hetta man vera eindømi um lygn og korruptión av grovasta slag! Tað er neyvan nakar, ið varar av fiskivinnuni í dag, sum ikki veit, at Ågot varð latin til Noregs fyri nýggja Ågot. So langt, so gott og nú