uppskotið, tí at tað vil vera at diskriminera okkara grannar og útlendingar sum heild, um ikki vit loyva hesum at keypa sær ognir her. - Føroyska landøkið við 18 oyggum er sera avmarkað í stødd, bygdir og
hvussu man kann tryggja at mann ikki missir tamarhaldið, samstundis sum ein, so vítt lógarkarmarnir loyva hesum, skal vera menniskjaligur og hugsa um proportionalitet, sigur Kristina Samuelsen. Les meiri
seg í gentuflogbólti. Uttan at vita, hvussu kvinnuflogbóltur í Vágum verður skipaður í framtíðini, loyva vit okkum tó at staðfesta, at verður rætt atborið, sær framtíðin hjá vágagentunum sera spennandi út
kanska sett í verk heima. - Tað sigst, at føroyingar kunnu vera heldur erkvisnir, og útisetar, sum loyva sær at siga sína hugsan, kunnu rokna við onkrum glepsinum fyri teirra støðu sum útisetar, tá teir
Hesaferð verður kjakast um hvønn týdning føroyska málið hevur. Kjakast verður um hvørt vit skulu loyva útlendskum orðum og vendingum í føroyska málið, ella um vit skulu royna at skapa nýggja føroysk orð
lovsongi, bøn og tøkk. Hetta vilja vit í Nes kirkjusókn eisini gera, hóast ytru umstøðurnar ikki loyva innandura tiltøkum. Í Nes Prestagjaldi vísa tey til skriv frá kirkjuligu leiðsluni sum sigur, at eingin
ímóti skjótu ferðini í samfelagnum. “Eg visti, at tað einasta, sum fór at gera meg fríska, var at loyva mær sjálvari at liva, skriva og syngja í seinferð, sigur Lea “At tora at lata múrarnar, eg hevði bygt
verður sagt soleiðis: » Vinnumálastýrið skal boða frá, at tað prinsipielt kann taka undir við at loyva vinnuligum virksemi á havnarlagnum, um tað møguliga eyka arbeiði, ið stendst av hesum, kann gerast
Eivind Weyhe ----- Eitt sum ferð eftir ferð verður ført fram í kjakinum um stavraðið, er at um vit loyva nøkrum “fremmandum” bókstavum (c q w x z) inn í stavraðið, so er deyðin í durunum, okkum býðst [...] brúka, og teir síggja vit í Móðurmálsorðabókini. Tað sum málið tí snýr seg um, er ikki um vit skulu loyva hesum bókstøvum inn, men um teir skulu forfjónast, rekast á dyr. Um so er, so má tann logiska fylgjan
Eitt sum ferð eftir ferð verður ført fram í kjakinum um stavraðið, er at um vit loyva nøkrum “fremmandum” bókstavum (c q w x z) inn í stavraðið, so er deyðin í durunum, okkum býðst ikki bøtur sum tjóð [...] brúka, og teir síggja vit í Móðurmálsorðabókini. Tað sum málið tí snýr seg um, er ikki um vit skulu loyva hesum bókstøvum inn, men um teir skulu forfjónast, rekast á dyr. Um so er, so má tann logiska fylgjan
