vín kundu kappast við mínar upplivingar saman við Harry og teimum á gandaskúlanum. Søgan um Heimin Forna eri eg enn ikki liðug at lesa, men hevði eg havt summarfrí, so hevði eg heldur ikki slept henni, og
í Niðafjøllum?, ið er fyrsta skaldsøgan hjá Annfinni í Skála, er fyrri partur av søguni um Heimin Forna. Kjartan, sum er eitt sindur egin, gongur í studentaskúla, og mamman má í heilum koyra undir hann [...] fjøllini eru skógvaksin, og aftan fyri tey letur hellismunnin seg aftur. Tey eru komin inn í Heimin Forna, har dvørgar, álvar, risar, vargmenn og menniskir liva hvørt um annað og ikki minst tráa eftir valdi [...] og tað ber til at ferðast aftur og fram eftir ikki heilt greiðum reglum. Árstíðirnar í Heiminum Forna standa at kalla í stað, soleiðis at heyst hevur verið í túsund ár, og vetur fer at vera í onnur túsund
tjóðskaparskøldini fram móti næstseinasta aldarskifti høvdu hug at royna seg í øðrum ørindisløgum enn forna kvæðastevinum. Tað varð jú hesin skaldskapur, sum gjøgnum háskúlan breiddi seg út um landið og meira
Føroyar gjørdist ikki republikk, tjóðveldi, í 1946, sum fólkið ynskti. Orðið er um serstøk øki í forna Sovjetsamveldinum. Til dømis er ein týsk autonom republikk har, sum hevur ávíst sjálvstýri. Hugskotið
og kropsligari rørslu, hevur fingið sítt heildarskap í fólkinum og kann bert varðveitast í sínum forna líki, um tey ungu fáa samband við tað umhvørvi, har dansurin enn livir sítt aldargamla lív. Tí er
Bogi Hansen. Annfinnur í Skála fekk virðisløn fyri fagrar bókmentir. Tað var fyri bøkurnar um Heimin Forna, ?Hjá dvørgum í Niðafjøllum? og ?Ferðin til Zambora?. Nevndin metti, at hesar bøkurnar hava brotið
øllum málum. Dømi um hetta er »skuggi« í sambandi við sjónvarp og teldur, har flestu føroyingar nýta forna orðið í nýggja týdninginum í staðin fyri »skerm«. Vanligur háttur í orðasmíði er at gera nýggjar
hoyrt. Skopun, sum vit kenna bygdina í dag, varð grundað í 1833, men í sekstiárunum komu teir fram á forna steinseting í Álvabø og hendan lýsir búseting úr miðøld. Also, teir fyrstu skopunningarnir vóru katolikkar
fevnir um 333 væl skrivaðar síður og 21 kapitlar. Meðan Gamla tíðin 1 fevnir um m.a.: bygdarnavnið, forna búseting, hagan og bjørgini, jarðarbýti, bø og gerði, torv og torvheiðar, haga, útróður, Norðhavsmið [...] í huganum leitar inn í roykstovuna á Gamla Fløtti 2. jólakvøld og tekur lesaran við sær aftur í forna føroyska mentan, sum enn var livandi við Gjógv í unglingárum hansara. Men felagslívið hevði eisini
Millum tey seinastu, eg skifti orð við, er kurdiski yrkjarin Rafik Saber. Hon fortelur mær um tað forna, babýlonska kvæðið Gilgamesh (sum brátt kemur í svenskari týðing), um kappan Gilgamesh, sum var gudur