fastur táttur á hvøjum ári. ”Nú hvítna tindar…” fer at ljóða í Vágs kirkju, soleiðs sum hann var sungin á fyrsta sinni hin 1. novembur 1942. Kórið fer at syngja eina fjølbroytta skrá. Benjamin Gaasedal
ið vísa fjøllbroytni hjá honum. Tann eitt sindur rokkutti kappróðrarsangurin Rógv Ritan Rógv er sungin av konuni hjá Alvini, Signu Andersen. Meðan poppkenda lagið Colours er sungið av bróður Alvin, Agnar
hesa søgu. Andrias hevði, tá ið hann var farin um tey 80 árini, yrkt sín egna gravsálm, sum varð sungin yvir honum, tá ið hann fór til gravar. Hann finst í bókini hjá Eiko, sum doyði fyri kortum. Hann
grunge, áðrenn hann vendi sær móti siðbundnum singer/songwriter tónleiki. Hann skrivar fangandi løg, sungin á enskum. 20 ára gamal flutti Angu til Nuuk, har hann royndi at fáa eina útbúgving innan KT, men
Aftenshowinum hjá DR mikukvøldið, skuldi hon eftir ætlan framføra ?Midsommervisen?, sum altíð verður sungin á Skt. Hans. Men Anna noktaði at syngja. Ístaðin fyri at syngja midsommervisen, so sang hon heldur
Kvívíkar kirkju. Dagblaðið ruddaði forsíðuna fyri 21 árum síðani, tá ið kendi Frændasangurin var sungin í kirkjuni í Kvívík. Høvið var barnadópur, og so hildu Steintór Rasmussen og onnur, at tey kundu [...] sørt harður og argandi, og tað vóru tey, sum ikki hildu tað hóska seg, at ein slíkur poppsangur var sungin í kirkjuni. Síðani er nógv vatni runnið í ánni, og leygarkvøldið hitti Óli Breckmann, sum tá var
las inngangsbønina fyri fyltari kirkju, og síðani varð sálmurin »Hesin er dagurin, Guð hevur sett« sungin. Vígslutaluna helt varabispurin, og var hon grundað á tekstin úr Jóhannes 8, 12: »Eg eri ljós heimsins [...] 22, ørindunum 25 til 22 um kirkjuna og statin. Síðani varð sálmurin »Guðs náði altíð er mær hjá« sungin áðrenn prædikuna hjá Bergi Debes Joensen. Prædikað varð eftir aðru tekstarøð til fjóðra sunnudag
Astrid Anthoniussen og Helenu Berthelsen heiðurssprotarnar úr silvuri. Eftir hetta varð felagssangur sungin og Hallur, Debbi og Jóanes spældu nakrar sangir fyri teimum, sum vóru møtt til heiðurs fyri tær báðar
dagin, tá so mong høvdu valt at minnast Atla Dam fyri seinastu ferð. Á grøvini varð tjóðsangurin sungin.
lætta um sorgina og saknin, ongantíð verður gloymt tað, sum hendi á lívsferðini. Tvørasangurin varð sungin á gravarbakka, ikki so løgið, heimbygdin og fólkið her var títt alt og eitt. Seinasta heilsanin var
